In de vroege ochtend van 21 mei deed een speciale gemaskerde eenheid van de Oostenrijkse politie een gewelddadige inval bij 7 verschillende dierenorganisaties. Tijdens 24 huiszoekingen, onder meer in het kantoor en de huizen van leden van de succesvolle dierenrechtenorganisatie ‘Verein Gegen Tierfabriken’ (VGT), werden de aanwezige dierenactivisten met wapens in de aanslag uit hun bed gelicht, de aanwezige honden met vangstokken naar buiten gesleurd en zonder aanklacht in hechtenis genomen. Tijdens deze volkomen willekeurige actie werden alle computers, activistengegevens, CD’s, actiemateriaal en het in tientallen jaren verzamelde fotoarchief, doorzocht en meegenomen. In één klap werden de dierenorganisaties hierdoor vleugellam gemaakt. Inmiddels zitten 10 van de onterecht aangehouden activisten al drie weken vast en is er nog steeds geen aanklacht opgesteld door de Oostenrijkse justitie.
De dierenactivisten van Verein Gegen Tierfabriken worden gevangen gehouden onder de verdenking lid te zijn van ‘een grote criminele organisatie, met een hiërarchische structuur zoals een bedrijf’.Hiervoor is echter, na 3 weken, nog altijd geen concrete bewijslast aangevoerd! De misdrijven die deze zogenaamde organisatie zou begaan hebben, is IEDER dierenrechten gerelateerd misdrijf dat ooit in Oostenrijk gebeurde. Dit lijkt absurd als je het zo leest, maar dat is het zeker niet. De drijvende kracht achter de organisatie, Martin Balluch, is na zijn arrestatie uit protest tegen deze volkomen willekeurige, ondemocratische politieactie, in hongerstaking gegaan. Hij eist dat er ofwel een aanklacht tegen hem wordt ingediend ofwel dat hij wordt vrijgelaten: lijkt ons een eerlijke eis.
Volgens dierenactivist Martin Balluch, die al jaren opkomt voor de rechten van dieren in Oostenrijk, zit het volgende achter deze politie repressie:
‘Ik denk dat achter dit alles de meest fundamentele aanval zit op de dierenrechtenbeweging in de geschiedenis van onze beweging wereldwijd. Laat me dit uitleggen. Ongeveer 11 jaren geleden, startten we met een nieuw type van campagne voeren in Oostenrijk. We gebruikten de klassieke grass roots campagnetactieken met mediawerk en burgerlijke ongehoorzaamheidsacties voor wettelijke hervormingen. En we waren inderdaad erg succesvol. Eerst werden de bontkwekerijen verboden, toen de circussen met wilde dieren, de legbatterijen en dierproeven op apen, en uiteindelijk ook de traditionele konijnenfokkerijen. Deze successen waren een doorn in het oog voor invloedrijke groepen in de maatschappij. Nadat het verbod op legbatterijen voor kippen behaald werd, voelden we een groeiende politierepressie. De afdeling antiterrorisme van de politie begon ons in de gaten te houden en probeerde ons middels verklaringen zwart te maken en te criminaliseren. Ook werden onze rechten om te protesteren steeds meer beknot. Toen werden we door de Minister van Binnenlandse Zaken in het publiek genoemd als ‘een gewelddadige groep’. We probeerden hem hiervoor aan te klagen, maar hij bleek als minister immuun te zijn voor rechtszaken. Maar hij gaf in het Parlement wel toe, wanneer hij over deze zaak bevraagd werd, dat zijn beschuldiging gebaseerd was op verkeerde aannames. Wij noemden hem publiekelijk een leugenaar, maar hier reageerde hij –hetgeen veel zegt- niet op … Of zo dachten we toch. Op ongeveer hetzelfde ogenblik werd een speciale politie eenheid opgericht en startte met een grootschalige surveillance operatie, met als target verschillende dierenrechtenorganisaties, NGO’s en individuen. De rest van het verhaal kennen jullie …’
‘Omdat na jaren van intensieve surveillance de politie nog steeds geen bewijzen gevonden heeft van enige criminele daad, moesten ze wel op de proppen komen met verdenking van een misdrijf dat geen concrete bewijslast vereist. Hiervoor gebruikten ze een onlangs ingestelde wet tegen terroristische groepen en de maffia. Deze wet zegt dat het illegaal is om een grote organisatie op te richten (wat wilt zeggen meer dan 10 personen), die hiërarchisch is en geleid wordt zoals een bedrijf, die tot doel heeft om politiek of economie te beïnvloeden, en die voor dat doel (tenminste ook en soms) criminele daden aanwendt. Gezien het feit dat wij campagnes voeren om politiek en economie te beïnvloeden, en gezien het feit dat er een soort van dierenrechten gerelateerde criminele activiteit bestaat, zelfs al heeft deze niets met ons te maken, op een heel laag niveau en zeker niet serieus te noemen, maar toch, gebruikt de Openbare Aanklager de wet nu, voor de eerste keer in de geschiedenis, tegen een NGO. En vergeet niet: sommige van deze ‘misdaden’ zijn ook het flyeren, run-ins, blokkades en undercoveronderzoeken binnen in de intensieve veehouderij. Dit is een zeer verontrustende ontwikkeling. De politie gebruikt een antiterroristische wet tegen gerechtvaardigd en niet-crimineel politiek campagne voeren.’
Amnesty International neemt deze zaak zeer serieus en benadrukt dat het recht van meningsuiting is geschonden door dierenactivisten zonder verklaring te betitelen als leden van een criminele organisatie. In Oostenrijk zelf komt er, naast de steunbetuiging van duizenden dierenvrienden, ook steun van de Socialistische Partij en de Groenen die verklaring en uitleg eisen van de bevoegde instanties. De Minister van Binnenlandse Zaken weigert echter ieder commentaar.
De oproep van Martin Balluch vanuit de gevangenis, enkele dagen geleden, is overduidelijk:
‘Ik ondersteun het protest zo goed als ik kan. Onmiddellijk na mijn arrestatie, begon ik met een hongerstaking. Buiten enkele happen vlak voor mijn hoorzitting om in staat te zijn te verschijnen, heb ik niet meer gegeten sindsdien. Ik zit nu op mijn 19de dag. Ik zit sinds afgelopen week in het gevangenisziekenhuis, heb wazig zicht, en verloor al eenmaal het bewustzijn. Mij werd verteld dat ze snel gaan beginnen met mij te dwangvoederen.
Ik heb jullie hulp nodig. Ik reken op jullie. Dank voor alle steun die jullie ons al gegeven hebben. Alsjeblieft, vertrouw er op dat er echt geen enkele bewijslast tegen mij is voor enige criminele activiteit. Er is er nu geen, en er zal er nooit een zijn.’
Bite Back heeft onze collega’s in Oostenrijk in het verleden al achter de schermen ondersteund, maar doet nu een brede oproep om massaal de petitie van VGT te ondertekenen, te schrijven naar de bevoegde ministers en de gevangen gehouden activisten een hart onder de riem te steken.
Maak a.u.b. even wat tijd vrij om onze Oostenrijkse collega’s te helpen. Vandaag gebeurt dit alles in Oostenrijk, morgen is het de beurt aan Belgische dierenactivisten!
Wil je de gevangen rechtstreeks een hart onder de riem steken?
De Vegane Gesellschaft Österreich, die zelf het slachtoffer was van de huiszoekingen, heeft voorgesteld als tussenadres te fungeren om brieven naar de gevangen te sturen.
Je kan brieven schrijven naar: Sabine, Jan, Martin, Jürgen, Christoph, Chis, Elmar, Felix, Leo en Kevin door:
Ofwel hen een e-mail te sturen naar info@vegan.at
Ofwel door hun brieven te sturen naar:
Vegane Gesellschaft Österreich, Waidhausen Strasse 13/1, 1140, Vienna, Austria
De VGÖ zal de brieven dan doorsturen naar de gevangenissen en de e-mails printen en doorsturen.
