Vissen werken samen. Bij het verdedigen van hun territorium of van hun jongen, tijdens het vergaren van informatie over roofdieren of het graven van kuilen om eieren in te leggen. Daarnaast zijn er ook vissen die in groepen jagen, zoals zeebarbelen (Mullidae). Deze vissen werken daarbij nauw samen. Coördinatie speelt een grote rol. Tijdens het jagen splitst de groep zich. Een deel van de groep wordt jager en een deel verspert de route. Zo jagen ze op prooien die zich in nauwe ruimtes bevinden. Tandbaarzen (Epinephelinae) maken bepaalde trillende bewegingen met hun lichaam waarmee ze hun partners verborgen prooi onder de aandacht brengen.

Oplichting
Sommige poetsvissen zullen hun klanten ‘oplichten’ door sporadisch een hap te nemen uit de schubben en slijmvliezen, aangezien deze meer voedingsstoffen bevatten. Een poetsvis die zijn klant oplicht kan worden herkend doordat tijdens het bijten de klant rilt door de schok die de beet veroorzaakt. Als dit te vaak gebeurt dan zal de klant de poetsvis straffen door deze op agressieve wijze te achtervolgen. De poetsvis kan een poging doen tot verzoening en voortzetting van de reiniging door over de rug van de klant te wrijven. De vissen in de wachtrij houden dit in de gaten en zullen op het moment dat dit te vaak voorkomt een andere poetsvis opzoeken. Poetsvissen zijn zich hiervan bewust, waardoor het oplichten minder vaak voorkomt als er klanten wachten. Wanneer een poetsvis zijn klant oplicht terwijl hij samenwerkt met een partner en als gevolg hiervan klanten uit de wachtrij vertrekken, zal de poetsvis gestraft worden door zijn partner. Hierdoor zal het oplichten in de toekomst minder vaak voorkomen.

Samenwerking tussen vissen van verschillende soorten is dus niet ongebruikelijk. Bij bepaalde vissoorten is zelfs een samenwerking met een andere diersoort geconstateerd. Een voorbeeld hiervan is de koraalforel die samenwerkt met de octopus tijdens het jagen. Dit is in het dierenrijk uiterst uitzonderlijk.

Vissen onderzoeken het gedrag van roofdieren. Ze proberen het gedrag te doorgronden. Hierbij is weinig studietijd beschikbaar. Eén verkeerde beslissing kan namelijk al fatale consequenties hebben. Verdedigingsmechanismen tegen roofdieren worden daarom relatief snel aangeleerd. Vissen leren in een rap tempo nieuwe soorten roofdieren herkennen. Ze leren overeenkomsten in geur en uiterlijk op te merken met roofdieren die ze al kennen. Vissen leren trouwens ook van een soortgenoot die eenmalig alarmsignalen afgeeft omdat een roofdier hem heeft verwond.

De poetsvissen en hun klandizie laten zien dat sommige vissen ook diensten verlenen aan roofvissen. Wat poetsvissen overigens niet ongemoeid laat. Er zijn verhoogde stressniveaus gemeten bij poetsvissen op het moment dat ze een roofvis-klant behandelen. Roofvissen blijken eerder te worden geholpen. Er wordt ook meer tijd genomen voor de behandeling dan bij minder roofzuchtige klanten.