Harderwijk, 14 juni 2014 - In het kader van onze Vermaak zonder dieren campagne waren Bite Back activisten afgelopen zaterdag aanwezig op een protest voor de sluiting van dolfinarium Harderwijk. Als lid van de Orka coalitie voerde Bite Back eerder al actie bij het dolfinarium voor de vrijlating van orca Morgan. Zoals iedere maand informeerden we ook deze zaterdag de bezoekers van het dolfinarium over de in gevangenschap levende dieren en vroegen we hen niet langer dolfinaria te bezoeken, maar te kiezen voor diervrij entertainment.
Harderwijk, 19 april 2014 - Op deze zonnige dag stonden we met een 12-tal activisten bij het Dolfinarium te flyeren. Ondanks dat er afgelopen jaren al vele acties zijn geweest, vond de gemeente opeens dat we in een bepaald toegewezen vak zouden moeten staan. Een vak omheind met hekken. Nou dat gingen we mooi niet doen! Dus plaatsten we ons gewoon op de plekken waar we al vaker stonden, zodat onze actie effectief kon zijn en we elke bezoeker konden informeren. Een goede, geslaagde actie weer waarin we vele bezoekers hebben kunnen informeren over waarom het dolfinarium moet sluiten!
Wil jij het dolfinarium ook dicht? Neem dan deel aan de volgende actie. Kijk onder evenementen. Jij kan ons ook helpen door de petitie voor een dolfinariumvrij België en Nederland te tekenen op www.voorvermaakzonderdieren.org en deze petitie met iedereen te delen.
De acties bij het dolfinarium in Harderwijk vinden plaats samen met Stop Dierenleed Nederland en Dierbewustleven
Harderwijk, 16 maart 2014 - Vandaag stonden een 30-tal activisten van Stop Dierenleed Nederland, Dierbewustleven en Bite Back gezamenlijk actie te voeren bij het Dolfinarium in Harderwijk. Veel bezoekers werden weer geïnformeerd bij deze maandelijkse actie bij het Dolfinarium.
Bite Back is zwaar ontgoocheld in het advies van de Raad voor Dierenwelzijn, werkgroep dolfijnen die haar oren enkel laat hangen naar de gevangenschapsindustrie
Het advies van de Raad voor Dierenwelzijn betreffende het huisvesten van dolfijnen is ‘een moeizaam bekomen maar eerbaar compromis over de levenskwaliteit van de zes dolfijnen’ geworden. Klinkt goed, zou je zeggen. De werkelijkheid is helemaal anders. Compromis, of beter gezegd koehandel, is het zeker geworden. Maar eentje van die aard dat 2 zichzelf respecterende dierenorganisaties (de helft van de vertegenwoordiging van de dierenorganisaties), namelijk Planète-Vie en Sea First Foundation, het niet over hun hart kregen om voor akkoord te tekenen. Heel begrijpelijk als je het advies leest van een Raad die een sluiting van het dolfinarium nooit voor ogen heeft gehad, maar uitgaat van het feit dat enkele welzijnsverbeteringen (een groter zwemvolume, wat verrijking, wat meer sociale interacties en een buitenbassin) voldoende zijn om het welzijn van deze hoogst intelligente en hypersociale dieren te garanderen.
‘Wetenschappelijke studies in de modernere Europese dolfinaria kunnen inderdaad geen duidelijke en eensgezinde stressindicatoren aantonen bij deze soort. Bij gebrek aan een eenduidig bewijs voor gestoord welzijn bij dolfijnen in dierentuinen, blijkt de discussie eerder een discussie over ethiek, conservatie, maatschappelijk draagvlak en educatie te zjin.’ Hebben de dames en heren van de Raad dan echt nooit bijvoorbeeld het rapport ‘The Case against Marine Mammals in Captivity’ gelezen?‘(http://
Stel je voor dat je als Raad voor Dierenwelzijn eens de kant zou kiezen van de 6 dolfijnen die daar opgesloten zitten in een betonnen gevangenis, zonder direct zonlicht of buitenlucht, zonder zeewater, zonder getijden.
Stel je voor dat je het als Raad voor Dierenwelzijn in de plaats van kwantiteit eens zou hebben over levenskwaliteit. Geen enkele van de 6 dolfijnen in het Boudewijn Seapark leidt een echt dolfijnenleven.
Elke aangeboren gedraging die genetisch bepaald is wordt gefnuikt, hun sociale organisatie, hun taal, hun cultuur, hun gevoelsleven en seksleven, hun fysieke en intellectuele capaciteiten worden in de kiem gesmoord. In plaats hiervan mogen ze voor wat dode vis groteske kunstjes opvoeren, en dat is dan hun verrijkingsprogramma.
Maar gelukkig krijgen ze een buitenbassin. ‘Op lange termijn (12 jaar na aanpassing van MB) zijn –niet zozeer vanuit welzijnsvisie maar wel als effectief antwoord op de maatschappelijke vraag- structurele aanpassingen nodig.’ Je houdt het bijna niet voor mogelijk. Met andere woorden: eigenlijk hebben die dolfijnen (die van nature uit migreren en in het wild meer dan 100 kilometer per dag zwemmen) helemaal geen buitenbassin nodig, ’t is maar om wat emotionele dierenvrienden te sussen dat het Boudewijn Seapark deze aanpassingen beter doorvoert. Kan al tellen voor een Raad voor Dierenwelzijn.
Ook al beweren ze het tegendeel, niets in het verleden wijst er echter op dat het dolfinarium gewonnen is voor zo’n buitenbassin, noch dat ze betrouwbaar zouden zijn in het opvolgen van richtlijnen. In een artikel van La Libre Belqique van 27/01 verklaart het Boudewijn Seapark dat dolfijnen in de openlucht laten contact met vogels zou toelaten, en die zijn drager van ziektes. (http://www.lalibre.be/
Als we te horen krijgen dat het ‘onrealistisch is om te eisen dat dolfinaria verdwijnen’, waarom zijn er dan op de dag van vandaag al zoveel Europese landen die de aanwezigheid van dolfinaria op hun grondgebied verbieden of waar er geen meer zijn? Wat kunnen Oostenrijk, Cyprus, Ierland, Tsjechië, Slovakije, Estland, Letland, Hongarije, Polen en Luxemburg meer dan wij zouden kunnen? Hoe komt het dat India het juridische statut van ‘niet-menselijke persoon’ kan toewijzen aan dolfijnen, en zo de gevangenschap van dolfijnen en dolfinaria kan verbieden, en waarom moet België achterop hinken met wat welzijnsmaatregeltjes? Is dit het ‘best practice’ principe? Een gemiste kans, dat is duidelijk.
Als advocaten voor de rechten van dieren zal Bite Back blijven ijveren voor de vrijspraak van de 6 dolfijnen en alle andere dieren in het dolfinarium Boudewijn Seapark, niet voor een grotere cel, noch een buitenbassin. Door wie zouden de dolfijnen het liefst vertegenwoordigd worden, als ze zouden kunnen kiezen? Door iemand die gaat voor alle kans op vrijheid, of iemand die hun gevangenschapsomstandighed
Benjamin Loison,
Namens Bite Back vzw
Harderwijk, 4 en 5 oktober 2013 - Op vrijdag 4 oktober stonden we in totaal met 8 activisten voor het dolfinarium in Harderwijk. Een kleine groep, maar we hebben wel heel effectief mensen kunnen informeren. Mensen reageerden positief op onze actie en gaven soms aan dat ze het eigenlijk wel weten. Een stel dat uitgebreid geïnformeerd was voordat ze naar binnen ging, kwam later (vrij snel) weer naar buiten en zeiden dat wij gelijk hadden. Ze hadden gezien dat de dieren het niet goed hebben. Van Amivedi hebben we weinig vernomen, behalve enkele BN'ers die langs liepen, zoals Martin Gaus, die blijkbaar niet zoveel tegen dolfijnen in gevangenschap heeft. BN'er Tineke Schouten was ook door Amivedi genomineerd en zou ook komen, maar deze durfde niet naar binnen vingen wij op. Ze wilde blijkbaar niet langs een groep activisten naar binnen toe.
Op zaterdag 5 oktober stelden een twintigtal activisten van dierenrechtenorganisatie Bite Back zich van 9.30u tot 13u (dan is er de grootste toeloop) met grote spandoeken en duidelijke folders op bij de ingang van dolfinarium Harderwijk op. We hadden ons verspreid opgesteld zodat bezoekers bij aankomst direct geconfronteerd werden met onze boodschap en voorlichters die met flyers paraat stonden om hen te informeren. Veel mensen bezochten die ochtend het dolfinarium. Bussen, toeristentreintje, de vele bezoekers die via de parking kwamen: niemand kon om ons heen. Terwijl een medewerker van het dolfinarium druk bezig was om ons te fotograferen en verder weigerde met ons in gesprek te gaan, informeerden wij de bezoekers. Veel folders werden gericht uitgedeeld en mensen voorgelicht. Uiteraard was niet iedereen opgezet met ons protest: sommige mensen verwijten ons (soms heel agressief) 'hun dagje uit' te verknallen alleen al vanwege het feit dat we daar staan en voor de belangen van de gevangen zeezoogdieren opkomen. Dat onze protestacties wel degelijk invloed hebben, konden we opmaken uit de reacties van mensen die aangaven het met ons eens te zijn en zeiden voor het eerst en direct ook voor het laatst naar een dolfinarium te gaan! Kinderen stelden vragen, (groot)ouders gaven uitleg bij onze spandoeken, lazen uitgebreid onze folders, wensten ons succes of gingen uiteindelijk toch maar niet naar het dolfinarium. Bite Back bedankt iedereen die de moeite nam om samen met ons op 4 en/of 5 oktober in Harderwijk actie te voeren!
Amsterdam, 18 mei 2013 - Bite Back was aanwezig op de manifestatie 'We zijn het megazat' om te protesteren tegen de intensieve veehouderij en de megastallen.
Harderwijk, 27 april 2013 - Enkele Bite Backers waren aanwezig op de publieksvriendelijke demonstratie bij Dolfinarium Harderwijk met als doel de bezoekers een andere kijk te geven op het houden van dolfijnen in gevangenschap en uit te leggen waarom het fout is om ze in betonnen bassins te houden en kunstjes te laten doen.
Amsterdam, 15 april 2013 - Na protest van verschillende organisaties waaronder Bite Back heeft de burgemeester van Amsterdam besloten geen 150.000 ballonnen op te laten vanwege de inhuldiging van Willem-Alexander.
Hieronder de protestbrief van Bite Back :
150.000 ballonnen wil de gemeente Amsterdam verspreiden tijdens de kroning. Dit zijn 150.000 kansen dat er een dier de resten van deze ballonnen aanziet als eten en erin gaat verstikken. Onlangs vroegen we na of er mogelijkheid was aangifte te doen van vervuiling als men ballonnen oplaat, maar dat kon niet. Als je 150.000 ballonnen zonder op te blazen zou dumpen in het water of bos, dan riskeer je een boete, maar als je ze opblaast en de lucht in laat vliegen zodat ze elders weer neerkomen, dan is het volkomen legaal. Biologisch afbreekbaar wordt er meteen bijgeroepen door de Burgemeester, maar deze ballonnen breken niet meteen af, want dat kan nog zelfs jaren duren. In die tussentijd kan het slachtoffers maken. Vogels, vissen of zeezoogdieren die zich erin verslikken en stikken. Dat ene moment waarop het visueel mooi is die ballon omhoog te zien gaan, verbleekt bij het zien van dieren die aanspoelen langs de kust met een maag vol ballonresten. Het is gewoonweg niet te verantwoorden om die ballonnen los te laten. Het wel loslaten van deze ballonnen zal niet alleen schade opleveren in de natuur, maar zal ook een enorme impact achterlaten op het duurzame karakter waarover gemeente Amsterdam regelmatig spreekt. Dat zal niet goed zijn voor het nationale en internationale imago van de stad Amsterdam. Wij hopen dat de wijsheid zal regeren en de Burgemeester de ballon in de ban gaat doen.
Alex Romijn
Dierenrechtenorganisatie Bite Back
Rotterdam, 2 februari 2013 - Dat bontkragen mode zijn, is in een stad als Rotterdam duidelijk zichtbaar. Op een drukke zaterdagnamiddag actie voeren in het centrum van Rotterdam werpt zijn vruchten af: ook die dag maakten we weer heel veel mensen bewuster. Veel mensen zien namelijk voor het eerst in hun leven een protest tegen bont en de fotoborden, fotospandoeken of beelden. Niet iedereen die een bontkraag draagt is namelijk op de hoogte dat 1. ze echt bont dragen 2. van het dierenleed in de bontindustrie.
Na een gesprek met de Bite Back voorlichters en na het zien van de videobeelden of fotoborden gingen er een twaalftal bontkragen direct af! En nog meer mensen die beloofden thuis de bontkraag te zullen verwijderen omdat de kraag ingenaaid in hun capuchon zat. Doel van deze acties is om mensen te bewegen geen bont meer te kopen en hun bontkraag af te doen. Door met een bontkraag te blijven rondlopen stimuleert men de vraag naar bont. Het zorgt er bovendien voor dat bont nog meer geaccepteerd raakt.
De Bite Backers kregen heel wat voor hun kiezen: van apathische onverschilligheid, agressie, steunbetuigingen, tot mensen die daadwerkelijk tot tranen toe geroerd waren na het zien van de foto's en beelden. Zelfs enkele jonge bontdragers complimenteerden ons met de actie. Ze vonden het goed dat we er stonden, bleven lang met onze activisten aan de borden of spandoeken praten waar ze antwoorden op hun vragen kregen. Des te mooier is het dan als men na afloop van zo'n gesprek te horen krijgt dat dit hen aanzet geen bont meer te kopen en de bontkragen thuis verwijderen!
