Provincie Noord-Holland wil duizenden damherten afschieten. Dat moeten we natuurlijk niet laten gebeuren. Jacht is geen oplossing en zorgt voor onnodig leed en stress bij dieren. Dieren worden regelmatig niet direct doodgeschoten, maar vluchten aangeschoten weg, en moeten daardoor langer lijden. Andere dieren raken gestrest van al het geknal. Bovenal is het leven van de dieren iets waard en kostbaar. Een dierenleven is niet een nummer om af te turven tot het quotum bereikt is. De Partij voor de Dieren heeft een tegenvoorstel ingediend om een niet-dodelijk plan te ontwikkelen als alternatief en zo de herten een eerlijke kans te geven. Hier zijn wij het natuurlijk grondig mee eens. 

De Partij voor de Dieren riep iedereen op om een e-mail te sturen. Ook Bite Back is in de pen geklommen en wij zonden onderstaande reactie naar de volksvertegenwoordigers en de gedeputeerden in de Provinciale Staten van Noord-Holland. Stuur jij ook een e-mail? De mailadressen vind je in de link hierboven. 

We hopen dat de volksvertegenwoordigers het serieus zullen overwegen en kiezen voor niet-dodelijke opties. 

----

Geachte volksvertegenwoordiger,

Wij schrijven u naar aanleiding van het voornemen van de provincie Noord-Holland om toestemming te geven voor het doden van duizenden damherten. Bite Back is van mening dat hierin de belangen van dieren en natuur niet voldoende mee worden gewogen. Juist nu biodiversiteit onder druk staat en de mensheid de schadelijke effecten oogst van onze omgang met dieren en natuur, is het des te belangrijker om te zoeken naar een andere weg. 

De jacht op dieren is niet te verantwoorden. Dieren worden regelmatig niet direct doodgeschoten, maar vluchten aangeschoten weg, en moeten daardoor langer lijden. Andere dieren raken gestrest van al het geknal. Bovenal is het leven van de dieren iets waard en kostbaar. Een dierenleven is niet een nummer om af te turven tot het quotum bereikt is. Er is een morele verplichting om daarom een nieuwe afweging te maken en buiten de eigen kaders te kijken naar mogelijke andere wegen.

Wij hebben vernomen dat de Partij voor de Dieren een voorstel heeft gedaan om een team samen te stellen van wetenschappers en dierenorganisaties om te komen tot een niet-dodelijk plan. Wij juichen dit plan van harte toe en zien uitvoering van dit plan niet anders dan wat wij in dit beschaafde land zouden moeten doen. We hopen dan ook dat u dit serieus wilt overwegen of actief wilt meedenken over een andere niet-dodelijke benadering.  

In afwachting van uw reactie,

Hartelijke groet,

Photo: tino v via Pexels

Vrijwilliger Mieke doet een bekentenis:

Ik ben gek op chocolade, in alle denkbare vormen. Sinds ik veganistisch eet -nu zo’n drie jaar- bak ik regelmatig iets lekkers waarin chocolade de hoofdrol speelt. Chocoladetaart, cupcakes, cookies, brownies… Als je denkt dat elke brownie hetzelfde smaakt, heb je het mis. In dit artikel deel ik vier verschillende brownierecepten met elk een andere invalshoek. 

Fudgy vegan brownies

Deze fudgy brownie van Vegetus is met recht een succesrecept te noemen. Ik heb dit recept al vaak gemaakt en iedere keer krijg ik er enthousiaste reacties op. Van zowel collega’s, vrienden als familie en het maakt niet uit of ze gewend zijn om plantaardig te eten of niet: het valt altijd in de smaak. Ik vind het lekker om er noten doorheen te doen, maar zonder is het ook een verrukkelijke traktatie. 

Bomvol eiwitten (én glutenvrij)

Dit recept laat zien dat je voor je dagelijkse dosis eiwitten ook kunt kiezen voor een zoet baksel, in plaats van bijvoorbeeld een vleesvervanger bij het avondeten. Toen Miriam dit recept maakte, had ze geen beschikking over een bakblik. Ik moet zeggen: het ziet er juist heel feestelijk uit als je de brownie in muffinvormpjes bakt. Ik ga dit recept absoluut een keer zelf maken en serveer er dan zeker een bolletje vegan ijs bij zoals wordt getipt.

Appelmoes als eivervanger

Deze brownie van Wat eet je dan wel is heel eenvoudig te maken: je doet simpelweg alle ingrediënten bij elkaar, eventjes mengen en hup, de oven in. Leuk detail is het gebruik van appelmoes als vervanger van ei. Klinkt misschien gek, maar je proeft er niets van! Ook dit recept heb ik zelf uitgeprobeerd. Deze appelmoesbrownie is luchtig én smeuïg.

Brownies met verborgen groente

Als je zowel gluten als suiker wil vermijden, zit je met dit recept helemaal goed. Bij de ingrediëntenlijst vind je namelijk tips om deze componenten te vervangen. Een ander voordeel is dat in dit recept maar liefst een hele courgette is verwerkt en je daar niets van proeft. Omdat kinderen (maar eerlijk: sommige volwassenen ook) niet altijd even happig zijn op grote porties groenten, krijgen ze op deze manier net even wat meer binnen zonder dat ze het door hebben. Daarnaast ziet deze brownie er ook nog eens ontzettend appetijtelijk uit met die lekkere chocoladedruppels bovenop. 

Het water loopt mij alweer in de mond. Welk recept ga jij als eerste uitproberen?

Dat de Buba-moties aangenomen zouden worden stond vooraf vast. De minister lijkt nu via de pers te communiceren dat Buba bij Circus Freiwald kan blijven. De Wet dieren is echter overduidelijk. Er zijn geen uitzonderingen mogelijk op het verbod op het meeslepen van wilde dieren door circussen. “Dit is een absoluut verbod waar de krokodillentranen van de familie Freiwald niets aan veranderen,”geeft Animal Rights campagneleider Erwin Vermeulen aan.

De ontheffingen die tot nu toe zijn verleend voor Buba waren altijd in afwachting van een opvangplek en die is er nu in Frankrijk. “Er is dus geen enkele reden om op 1 januari opnieuw een ontheffing te verlenen, ongeacht het gedraai van minister Schouten,” zegt Vermeulen.

Deskundigen hebben de minister geadviseerd dat een verplaatsing naar een opvang in het belang van Buba is. Deskundigen wereldwijd zijn het er over eens dat een circus de slechts mogelijke plek voor een olifant is.

“Dat niet-deskundige Kamerleden de Afrikaanse olifant Buba willen veroordelen tot een bestaan als levende reclamezuil van een praktisch failliet circus is niets anders dan populisme,” vindt Vermeulen. “Buba’s belangen worden opgeofferd aan goedkope sentimenten door een minister zonder ruggengraat.”

Dierenrechtenorganisaties Animal Rights en Bite Back zullen naar de rechter stappen om Buba te bevrijden uit het circus als dit nodig is. De dierenrechtenorganisaties zullen een nieuwe ontheffing aanvechten en mogelijk Circus Freiwald direct voor de rechter slepen.

Buba verdient een zo natuurlijk mogelijk olifantenleven. Een natuurlijker leven, met veel ruimte en soortgenoten. En daarnaast een betere financiële basis én zorg. Dat vinden dierenrechtenorganisaties Bite Back en Animal Rights. Afgelopen week kwam Buba geregeld in het nieuws en haalde ze zelfs de Tweede Kamer. Helaas blijft het beeld bestaan dat Buba weggehaald zou worden bij haar familie. Echter, Buba is en blijft een olifant en het dier vermenselijken is niet in haar belang. Haar verleden met gedragsproblemen is een indicatie dat ze zeer specialistische zorg nodig heeft. Blijven wandelen in woonwijken is dan ook onverantwoord.

Woordvoerder Alex Romijn (Bite Back): “Buba ligt mij nauw aan het hart, omdat ik al zo vaak in haar belang heb gesproken bij het aanvechten van de ontheffingen. Ik twijfel er niet aan dat het circus en de heer Freiwald liefde voelen voor Buba, maar wel dat ze altijd tekort zullen schieten in de zorg die Buba nodig heeft. Liefde is soms ook loslaten, vooral als dat het beste is voor het dier.“

Woordvoerder Susan Hartland (Animal Rights): “De opvang in Frankrijk kan bieden wat voor Buba ontbreekt en geeft perspectief aan Buba om uiteindelijk op gecontroleerde wijze met andere olifanten in contact te komen in een weidse omgeving. Dat het circus niet eens op zijn minst in gesprek wil met de opvang, geeft een onwil aan om alle mogelijkheden te onderzoeken voor een beter leven voor Buba.“

Mocht de minister - ondanks adviezen van haar experts - er toch voor kiezen om Buba een permanente ontheffing te geven, dan zullen Bite Back en Animal Rights alle mogelijke juridische middelen onderzoeken om dit aan te vechten.

Dierenrechtenorganisatie Bite Back is geschokt en verdrietig over het doden van de chimpansees Mike en Karibuna na een ontsnapping van dieren in dierenpark Amersfoort. Bite Back eist dat er een grondig onafhankelijk onderzoek wordt gedaan: of dit drama niet voorkomen had kunnen worden, en of de dieren verdoofd hadden kunnen worden. Ook hoopt de organisatie dat dit incident leidt tot de fundamentele discussie of dierentuinen nog wel passen in onze samenleving.

Woordvoerder Alex Romijn: "Nu iedereen zelf weet hoe een lockdown aanvoelt, is het des te logischer om ook stil te staan bij de lockdown die dieren in gevangenschap continu ervaren. Een dierentuin is gewoon niet meer van deze tijd. Een plan tot een einde van deze instituten is nodig. Dieren zijn er niet voor ons amusement en verdienen de vrijheid."
Woordvoerder: "We moeten fundamenteel anders omgaan met dieren en de natuur. Laten we het goede voorbeeld geven door dieren niet enorm te beperken in onnatuurlijke omgevingen ter vermaak van het publiek. Dierentuinen zijn een fossiel van een oude omgangsvorm met natuur en dieren. "

Lees hier meer over wat er mis is met dierentuinen.

Dierenrechtenorganisatie Bite Back is een ludieke actie gestart om minister Schouten te vragen olifant Buba naar een gespecialiseerde opvang voor olifanten te sturen. Achter de schermen wordt namelijk momenteel gekeken naar meerdere mogelijke plekken waar olifant Buba terecht kan. Volgens Bite Back is de beste optie de gespecialiseerde opvang voor olifanten Elephant Haven in Frankrijk. Met de kaartjesactie wil de organisatie nogmaals deze optie naar voren brengen. 

Woordvoerder Alex Romijn: “Wat zou het toch fijn zijn als olifant Buba de beperkingen en de stress van het circusleven achter zich kan laten en verhuizen kan naar een opvang zoals Elephant Haven. Een plek waar ze gespecialiseerde zorg kan krijgen voor de trauma’s uit haar verleden en perspectief heeft om uiteindelijk samen met andere olifanten te genieten van een enorme ruimte. Een plek waar ze olifant kan zijn, zonder te hoeven optreden. Een plek waar ze kan foerageren wanneer ze wil, en niet constant afhankelijk is van een verzorger.”

Het ministerie bekijkt momenteel mogelijke opvanglocaties. Onlangs werd de ontheffing voor circus Freiwald nog met een half jaar verlengd, omdat er meer tijd nodig zou zijn om de mogelijkheden te onderzoeken. Bite Back heeft echter bezwaar gemaakt tegen afgifte van deze verlengde ontheffing. Romijn: “Wij zijn van mening dat een opvang gespecialiseerd in olifanten de beste plek is voor een olifant met een verleden van trauma en stress. We zien Buba dan ook graag vertrekken naar Elephant Haven. We hopen dat het ministerie dat ook inziet én daardoor ook het circus kan bewegen hieraan mee te werken. “

Om dit extra onder de aandacht te brengen, vraagt Bite Back iedereen om een kaartje te maken en op te sturen naar de minister. Zodat de minister herinnerd wordt aan de droomlocatie voor Buba én haar belangen vooropstelt.

Iedereen kan een kaartje aanmaken via Click here

[vc_row][vc_column][vc_column_text]Op 27 juli jl. hebben wij gemeente Langedijk aangeschreven en bezwaar gemaakt tegen de door haar georganiseerde rivierkreeftenviswedstrijd en opgeroepen de wedstrijd te staken. Dit resulteerde ondermeer in aandacht in de (lokale) media, zoals 072nieuws.nl, het Noordhollands Dagblad en Langedijk Centraal. 

Vervolgens lazen we op 31 juli een bericht dat Stichting Veldzorg (medeorganisator van de viswedstrijd) van de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA) vanwege de voedselveiligheid moet stoppen met het gratis weggeven van de levende kreeften. De stichting geeft daar gehoor aan, maar gaat wel door met de wedstrijd en geeft aan dat ze de dieren daarom moet 'vernietigen'. 

De rivierkreeftenviswedstrijd is hierdoor een wedstrijd geworden waarbij het erom gaat om zoveel mogelijk rivierkreeften op te vissen die vervolgens vernietigd worden. Nu rijst bij ons de vraag of het houden van deze wedstrijd en het doden door de stichting wel mág. 

Mogen de rivierkreeften wel, door kinderen nota bene, uit het water gevist worden enkel om, door deze stichting, vernietigd te worden? Als de Stichting Veldzorg de kreeften in ontvangst neemt, wordt zij dan eigenaar van deze dieren, heeft de stichting dan een zorgplicht voor de dieren en geldt dan het Besluit houders van dieren? Mág de stichting deze dieren wel 'vernietigen'?

Na een aantal telefoontjes naar de NVWA en de Rijksdienst voor Ondernemend Nederland (RVO), blijkt dat zij hier ook niet direct een antwoord op weten. We hebben daarom onze vragen ook op schrift gesteld en meldingen gemaakt, zowel bij de NVWA als bij de RVO. We vragen daarbij om tegen de stichting en de gemeente op te treden en te handhaven. We hopen natuurlijk dat de NVWA of RVO er direct werk van kan maken en de wedstrijd en het doden van de rivierkreeften beeïndigt.

Door Entomolo – Eigen werk, Wikipedia, CC BY-SA 3.0

[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]

[vc_row][vc_column width="1/2"][vc_column_text]Het is alweer vijf jaar geleden dat we officieel een stichting in Nederland werden. Natuurlijk bestaat Bite Back al wat langer in België en onofficieel ook in Nederland, maar toch is het weer even een moment om terug te kijken op de afgelopen vijf jaar en na te denken over wat we de komende vijf jaar willen bereiken.

Laten we eerst even kort terugblikken op de afgelopen vijf jaar. We hebben een hele hoop straatacties gedaan, meer dan 20.000 brochures uitgedeeld, tientallen stands gedraaid en op meerdere momenten de media gehaald. Soms alleen, soms in samenwerking met andere organisaties.

Een belangrijk moment kwam in hetzelfde jaar als de oprichting van de stichting. Er kwam een verbod op het houden van wilde zoogdieren in circussen. Bite Back was daar al vele jaren mee bezig (zij het toen nog niet als stichting in Nederland) en heeft veel aan de discussie daarover bijgedragen.

Ook voeren we al een hele tijd (samen met andere organisaties) campagne tegen het Dolfinarium. Hoewel het Dolfinarium nog niet gesloten is, biechtte de directeur enkele jaren geleden wel op dat onze acties mede zorgden voor de daling van het aantal bezoekers. En de publieke opinie is al meer op handen van de dieren gekomen.[/vc_column_text][/vc_column][vc_column width="1/2"][vc_single_image image="49787" img_size="large" alignment="center"][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column width="1/2"][vc_single_image image="47374" img_size="large" alignment="center"][/vc_column][vc_column width="1/2"][vc_column_text]Dat we een stichting werden was om officieel in Nederland te werk te kunnen gaan. In het begin liftten we nog wat met de Belgische vereniging mee, maar inmiddels staan we als organisatie zo goed als op eigen benen. Geen gedeelde administratie meer, maar gescheiden administraties. Natuurlijk is er ook nog overlap tussen Nederland en België, maar dan voornamelijk op campagnegebied.

Terugkijken kan mooi zijn, maar ons doel is nog niet bereikt. Daarom richten we onze ogen liever op de toekomst en bedenken we hoe we die mooier kunnen maken voor de dieren. Wat gaan we de komende vijf jaar doen? Een heel goede vraag. We hebben mooie ideeën. Aan de organisatorische kant hebben we het afgelopen jaar hard gewerkt om de basis opnieuw op te bouwen. We hebben ook geïnvesteerd in een kantoor als centrale werk- en vergaderplek. En onlangs hebben we een parttime vrijwilligerscoördinator aangenomen.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column width="1/2"][vc_column_text]Dit jaar willen we minstens twee campagnes gaan lanceren (maar het kan zijn dat dit door de coronacrisis vertraagd wordt). Eén campagne zal de zuivelindustrie belichten. Deze campagne is eerder al in België gelanceerd. De andere campagne houden we nog een beetje voor ons, maar achter de schermen zijn we daar druk mee bezig.

De komende vijf jaar willen we meer nieuwe campagnes lanceren, maar ook de huidige campagnes uitbreiden of vernieuwen. Ook zullen we ons meer op research gaan toeleggen om de dierindustrie te exposen. Daarnaast willen we bereiken dat het Dolfinarium gaat sluiten dan wel dat er een einddatum voor komt. We hopen dat dit einde in wetgeving wordt vastgelegd.

Kortom, genoeg te doen! Maar dat kan natuurlijk niet zonder jouw hulp. Meld je aan als vrijwilliger. Of als je ons werk belangrijk vindt, steun ons dan door vaste donateur te worden.

Tot slot willen we iedereen die ons sinds de oprichting geholpen heeft, hetzij als donateur, hetzij als vrijwilliger of activist, daar van harte voor bedanken. Jullie steun was onmisbaar. Dank jullie wel![/vc_column_text][/vc_column][vc_column width="1/2"][vc_single_image image="42100" img_size="large" alignment="center"][/vc_column][/vc_row]

[vc_row][vc_column][vc_column_text]Onlangs werd er een internetconsultatie gelanceerd in verband met de wet democratisering waterschappen. In deze wetswijziging is opgenomen dat de geborgde zetels in de waterschappen zullen verdwijnen. Momenteel betekenen de geborgde zetels dat belangen van (vee)boeren en het bedrijfsleven onevenredig zwaar wegen binnen het waterschap, waardoor de belangen van dieren (en natuur) in de praktijk ernstig verdrongen worden.  Wij zijn natuurlijk voorstander van het weghalen van deze standaard belangen. We hebben daarom ook een reactie ingezonden:

Bite Back is een dierenrechtenorganisatie die het van belang vindt dat besluiten over dieren,  natuur en milieu binnen de democratie op een eerlijke, rechtvaardige en respectvolle wijze worden genomen. Momenteel is het zo geregeld dat belangen van (vee)boeren en het bedrijfsleven onevenredig zwaar wegen binnen het waterschap, waardoor de belangen van dieren (en natuur) in de praktijk ernstig verdrongen worden. Dit komt door de geborgde zetels die deze groepen in het waterschapsbestuur krijgen. Erin resulterend dat de economische en agrarische belangen een te grote invloed op de besluitvorming hebben en dieren en natuur het nakijken hebben. Deze wetswijziging schrapt de geborgde zetels uit het waterschapsbestuur. Wij zijn van mening dat dit een goede wetswijziging is om het waterschapsbestuur democratischer te maken en besluiten meer in lijn te brengen met de tijdgeest van nu, waarin dierenrechten en -welzijn, maar ook natuur en het klimaat een veel belangrijkere positie innemen.

Ook een reactie insturen? Dat kan nog tot 3 augustus via deze site.[/vc_column_text][vc_column_text]Photo: Sven Scheuermeier / Unsplash[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]

Woordvoerder Alex Romijn: “De gemeente is bezorgd om een uitheemse soort, de Amerikaanse rivierkreeft, die zich sterk voortplant in de natuur. Tegelijkertijd stimuleert ze de kinderen te vissen en geeft ze hen een vispas als beloning. Een zeer tegenstrijdig signaal, want hengelen is nou niet een activiteit die bijdraagt aan een goede omgang met dieren en natuur. Vissen zorgt voor enorm veel leed bij dieren en regelmatig zorgt afval van hengelaars ook nog voor ‘collateral damage’, zoals vogels die verstrikt raken in visdraden.“

Bite Back vindt daarom dat de gemeente de plank flink misslaat. De wedstrijd is tevens geen goed middel voor natuurbeheer, daar dit ad hoc is bedacht én geen onderdeel uitmaakt van een bredere visie op natuurbeheer en -behoud. De gemeente kan beter geld steken in het ervoor zorgen dat de natuur zelf de balans kan vinden. Door o.a. te zorgen dat er geen belemmeringen zijn voor natuurlijke vijanden van deze kreeft. Ook zou meer beschoeiing in het gebied schade kunnen voorkomen.

Woordvoerder Alex Romijn: “De gemeente zou deze kans juist moeten aangrijpen om in plaats van de rivierkreeftenviswedstrijd voor de jeugd, deze jongeren op te roepen ideeën in te sturen voor een natuurbeleid voor de toekomst. Op die manier is er iets ter vervanging én kun je de jeugd meer betrekken bij het beter omgaan met de natuur.“