Dierenrechtenorganisaties Bite Back, Animal Rights en Fauna4Life hebben aangiftes ingediend tegen zes personen die betrokken zijn bij het doodschieten van de wolf in Wapse. Dit is onafhankelijk van elkaar gedaan, maar wel in gelijkluidende bewoordingen.
Vanuit Bite Back en Animal Rights is er nu een gezamenlijke persverklaring uitgestuurd, met een volledige uitleg wat de stand van zaken is, de wettelijke kaders die worden gebruikt bij de aangifte en een tijdlijn. In de afgelopen weken zijn we alleen maar meer overtuigd geraakt dat deze wolf onrecht is aangedaan, en we eisen dan ook gerechtigheid!
Wil je de volledige persverklaring lezen? Dan kun je deze hieronder vinden.
Wil je ons steunen in deze juridische strijd? Dan kun je via hier een donatie overmaken.
PERSBERICHT
Afgelopen week hebben de dierenorganisaties Animal Rights, Bite Back en Fauna4Life aangifte gedaan wegens het doden van een wolf in Wapse in strijd met de Habitatrichtlijn, Wet Natuurbescherming en het Wolvenprotocol. De organisaties deden dit onafhankelijk van elkaar, maar in gelijkluidende bewoordingen, bijgestaan door Utopie advocate Cindy van de Ven.
De laffe, brute moord werd begaan op zondag 9 juli 2023 rond 09:15, ruim twee uur nadat de wolf werd aangetroffen bij schapen en geiten van een zogenaamde hobbyboer.
De organisaties hebben aangegeven dat ze verwachten dat de zaak door de milieurecherche behandeld wordt in verband met overtredingen van (Europeesrechtelijke) milieuwetgeving.
Betrokkenen waartegen de aangifte zich richt zijn de burgemeester en loco-burgemeester van Westerveld, de schapen-en geitenhouder en zijn zoon, de schutter en een buurtbewoner die als eerste werd gebeld.
“Het feit dat de burgemeester zijn verhaal diverse keren heeft verandert of aangepast, maakt zijn hele verhaal over de besluitvorming die resulteerde in de executie van de wolf ongeloofwaardig,” zegt Alex Romijn van dierenrechtenorganisatie Bite Back.
Bewijsmiddelen
De organisaties hebben de politie gevraagd om de onbewerkte beelden van het incident op veiligheidscamera(‘s), waarvan het bestaan door LTO Noord is bevestigd, veilig te stellen. Alsmede de telefoongegevens (belhistorie, berichten, foto- en filmmateriaal) van alle aanwezigen op het terrein rond het incident.
Veder dienen de opgestelde rapporten aan het dossier te worden toegevoegd, zoals die van de dierenarts, BIJ12-inspecteur, BIJ12-taxateur en het autopsie rapport van de wolf. Ook het onderzoek van de beet van de dierhouder in het ziekenhuis (aanwezigheid DNA wolf) zou onderdeel moeten zijn van het dossier.
Verder willen de organisaties dat de notulen van de bijeenkomst “Meldingen wolven in Westerveld en ruime omgeving”, waarin de burgemeester gezegd zou hebben dat alle wolven in de gemeente afgeschoten mogen worden, aan het dossier worden toegevoegd.
“Dit was geen ‘probleemwolf’ maar een wolf die natuurlijk, verdedigend gedrag vertoonde toen hij werd aangevallen door de dierhouder met een hooivork en schep in een besloten ruimte,” zegt Pauline de Jong van dierenbeschermingsorganisatie Fauna4Life.
Globale tijdlijn
07:00 uur
De dierhouder ziet een wolf binnen het hek waar hij schapen en geiten houdt. De dierhouder belt een voormalig VVD-Statenlid, die hem adviseert en de burgemeester en een jager belt. De dierhouder gaat de wolf te lijf met hooivork en schep. De wolf zou de dierhouder gebeten hebben. De zoon zou de wolf hebben geslagen met een stok/voorwerp. De wolf zou geprobeerd hebben te ontsnappen, maar dat lukte niet, waarna de wolf zich verstopte onder een zonnepaneel.
07:30 uur
De burgemeester en loco-burgemeester horen van de situatie. De politie adviseert om het hek open te zetten en de stroom van het schrikdraad af te halen, zodat de wolf kan ontsnappen. Dit wordt niet gedaan. De wolf ligt inmiddels al een tijdje angstig, maar rustig, onder een zonnepaneel.
De burgemeester, die zijn verhaal een aantal keren verandert, belt geen wolvendeskundigen. Had hij dat wel gedaan dan was, zo blijkt uit interviews met die deskundigen, benadrukt de wolf vrij te laten en geen schade toe te brengen.
08:30 uur
Burgemeester of loco-burgemeester (namens burgemeester) geeft bevel om de wolf dood te schieten, ondanks dat de wolf al een tijdje rustig onder een zonnepaneel lag.
09:15 uur
Iemand van de politie, vermoedelijk een hondengeleider, executeert de wolf. De wolf lag nog steeds rustig onder het zonnepaneel. Er was dus, ruim twee uur na het mogelijke bijtincident, geen sprake van acuut gevaar of dreiging daarvan. Desondanks is ervoor gekozen de wolf dood te schieten, in plaats van te verjagen of in het uiterste geval te verdoven (de politie moet de minst ingrijpende maatregel kiezen) en buiten het hek uit te zetten.
“Wolvendeskundigen die door diverse kranten werden geïnterviewd, geven allen aan niet gecontacteerd te zijn door de autoriteiten in Wapse/Westerveld, hoewel ze allemaal bereikbaar waren,” zegt Susan Hartland, directeur van dierenrechtenorganisatie Animal Rights. “De experts zijn unaniem in hun oordeel dat niemand het recht had om over te gaan tot deze lynchpartij.”
Wettelijk kader
Artikel 3.5, eerste en tweede lid, van de Wet natuurbescherming (in verband met de Habitatrichtlijn): het is verboden in het wild levende dieren van soorten (...), opzettelijk te verstoren, te vangen of te doden. In dit geval gaat het om een wolf die verstoord, gevangen en gedood is.
Artikel 3.8, eerste lid, van de Wet natuurbescherming: Gedeputeerde Staten kunnen ontheffing verlenen van het hierboven genoemde verbod. Daarvan is in het onderhavige geval geen sprake.
Artikel 175 van de Gemeentewet: in geval van ernstige wanordelijkheden of van rampen, dan wel ernstige vrees voor het ontstaan daarvan, is de burgemeester bevoegd bevelen te geven die hij ter handhaving van de openbare orde nodig acht. Er moet hierbij sprake zijn van een acuut gevaar en daarvan was in dit geval geen sprake. De burgemeester kon zich daarom niet op dit artikel beroepen en tot een "noodbevel" overgaan.
Interprovinciaal wolvenplan, interventie richtlijnen (ofwel: 'Wolvenprotocol'): wanneer de veiligheid acuut in het geding is, kan op last van de burgemeester worden ingegrepen. (...) Bij ingrijpen zal altijd eerst moeten worden overwogen of de situatie met, voor de wolf, niet-dodelijke middelen het hoofd kan worden geboden. (...) Voor het verjagen en in het uiterste geval doden van een wolf is een ontheffing of vrijstelling nodig. (...) Het verjagen van eigen terrein of uit eigen buurt om gevaarlijke situaties te voorkomen is bij de wet niet verboden. (...) Verjaging mag bijvoorbeeld met geluiden of visuele middelen. Het is niet toegestaan de wolf te verwonden.
In het onderhavige geval is de wolf hoogstwaarschijnlijk verwond door de dierhouder en zijn zoon.
Indien blijkt dat inderdaad sprake is geweest van het slaan van de wolf met een stok/voorwerp, gaat ook artikel 2.1, eerste lid, van de Wet dieren op (dierenmishandeling door de dierhouder en zijn zoon).
Ten overvloede
Dit incident had niet plaatsgevonden indien de dierhouder zich aan artikel 1.6, derde lid, van het Besluit houders van dieren, had gehouden en zijn dieren tegen roofdieren, in dit geval de wolf, had beschermd, bijvoorbeeld door een wolfwerend raster te gebruiken dat aan de eisen van BIJ12 voldeed, of de dieren ’s nachts op te hokken.
Ook indien de wolf de mogelijkheid was geboden om te ontsnappen, zoals verplicht volgens het Wolvenprotocol en ook volgens het advies van de politie, had dit voorkomen kunnen worden.
Naast deze strafrechtelijke procedure via aangifte bekijken de organisaties ook welke bestuursrechtelijke maatregelen genomen kunnen worden.
Het zal niemand ontgaan zijn dat op zondagochtend in Wapse een wolf is doodgeschoten. Een wolf die in het nauw gedreven was door een boer die het dier te lijf ging met een schep en riek. Dit nadat het dier dacht een gemakkelijke prooi te hebben aan een van de schapen in het weiland. De wolf sloeg terug en heeft de boer gebeten, waarna de burgemeester acuut besloot het dier dood te laten schieten.
Een volstrekt belachelijke werkwijze. Daarom zien we onszelf, gezamenlijk met onze collega's van Animal Rights, genoodzaakt aangifte te doen. Dit had nooit mogen gebeuren, en de daders moeten ter verantwoording worden geroepen. Ook willen we voorkomen dat een dergelijke situatie zich nogmaals voordoet.
Wil je onze juridische strijd steunen? Dan kun je hier een donatie overmaken .
Updates volgen zo snel als mogelijk. Blijf onze pagina daarom goed in de gaten houden!
Sportvisserij Nederland heeft bij de gemeente Utrecht een vergunningsaanvraag ingediend voor het WK Streetfishing. Streetfishing is het hengelen in stedelijke grachten en kanalen op roofvissen zoals baarzen en snoeken. Sportvisserij Nederland wil dit evenement dat zeven dagen duurt met zo’n honderd deelnemers uit tien verschillende landen houden. De gemeente Utrecht heeft de vergunningsaanvraag in behandeling genomen.
Hengelen is dierenmishandeling. Het levert de gevangen vissen pijn en stress op. Ook na levend teruggezet te zijn is de ellende voor de vissen nog niet voorbij. Een groot aantal vissen sterft vanwege de verwondingen, infecties en stress alsnog. Bite Back heeft daarom een reactie naar de gemeente geschreven en roept de gemeente op om dit evenement niet toe te staan. Lees hier ons uitgebreide bezwaar en hier ons persbericht.
Help jij de vissen ook? Stuur dan een reactie naar de gemeente.
Doe dit zo snel mogelijk, zodat jouw bezwaar nog wordt meegenomen bij de beoordeling!
[vc_row][vc_column][vc_column_text]Bite Back heeft bij de gemeente Utrecht gereageerd op het mogelijk afgeven van een vergunning voor het WK streetfishing. Bite Back roept de gemeente op geen vergunning af te geven, want hengelen is een meedogenloos tijdverdrijf en een slecht voorbeeld voor hoe we met dieren en natuur moeten omgaan.
Woordvoerder Saskia Bakker: “Hengelen is dierenmishandeling. Het is bovendien geen fair play. Immers, vissen die zich in hun eigen leefgebied bevinden en daar instinctief naar voedsel zoeken, komen plotseling een vishaak tegen waarmee ze met geweld uit hun leefmilieu worden gehaald. Een groot aantal vissen sterft door deze zogenaamde sport vanwege de verwondingen, infecties en de stress.“
Onlangs speelde de gemeente zichzelf nog wereldwijd in de kijker met de introductie van een visdeurbel, waarmee kijkers via een webcam vissen konden helpen die verder wilden migreren. 440.000 mensen drukten op de digitale bel. De zorgzaamheid voor en het stimuleren van bewustwording van het welzijn van vissen valt echter niet te rijmen met het afgeven van een vergunning voor het massaal schaden van vissen en het bezorgen van stress aan deze dieren in dezelfde wateren.
Saskia Bakker: “Het toestaan van viswedstrijden zorgt voor onnodige aantasting van de natuur. Vissen worden door hengelen verzwakt. Vissen die anders hadden geleefd sterven door het hengelen vroegtijdig. De intensiteit van een viswedstrijd op een bepaalde locatie zal tevens een belasting op de biotoop van die locatie tot gevolg hebben. “
Bite Back verzoekt de gemeente daarom om geen vergunning af te geven. Voor de dieren, voor de natuur en ook omdat het geen goed visitekaartje voor de gemeente is. Bite Back roept haar achterban ook op om bezwaar te uiten bij de gemeente.
[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
Den Haag, 9 januari 2016 - Op zaterdag 9 januari 2016 organiseerde Bite Back in samenwerking met Animal Right, Stop Dierenleed Nederland, EDEV, en Stichting Dierbewustleven in Den Haag een grote mars tegen de productie, verkoop en het gebruik van bont onder de noemer Nederland Bontvrij 2016.
Miljoenen dieren leven onder de meest verschrikkelijke omstandigheden in kleine kooien totdat ze op gruwelijke wijze worden gedood. Vele mensen weten niet dat hun jas, kraag of ander kledingstuk echt bont bevat. Verkocht als 'nep bont' lopen ze met een stuk vacht rond van een dier dat heel erg veel pijn heeft geleden.
Met enkele honderden activisten trokken we door de straten van Den Haag om de dieren in de bontindustrie een stem te geven.
Amsterdam, 15 april 2013 - Na protest van verschillende organisaties waaronder Bite Back heeft de burgemeester van Amsterdam besloten geen 150.000 ballonnen op te laten vanwege de inhuldiging van Willem-Alexander.
Hieronder de protestbrief van Bite Back :
150.000 ballonnen wil de gemeente Amsterdam verspreiden tijdens de kroning. Dit zijn 150.000 kansen dat er een dier de resten van deze ballonnen aanziet als eten en erin gaat verstikken. Onlangs vroegen we na of er mogelijkheid was aangifte te doen van vervuiling als men ballonnen oplaat, maar dat kon niet. Als je 150.000 ballonnen zonder op te blazen zou dumpen in het water of bos, dan riskeer je een boete, maar als je ze opblaast en de lucht in laat vliegen zodat ze elders weer neerkomen, dan is het volkomen legaal. Biologisch afbreekbaar wordt er meteen bijgeroepen door de Burgemeester, maar deze ballonnen breken niet meteen af, want dat kan nog zelfs jaren duren. In die tussentijd kan het slachtoffers maken. Vogels, vissen of zeezoogdieren die zich erin verslikken en stikken. Dat ene moment waarop het visueel mooi is die ballon omhoog te zien gaan, verbleekt bij het zien van dieren die aanspoelen langs de kust met een maag vol ballonresten. Het is gewoonweg niet te verantwoorden om die ballonnen los te laten. Het wel loslaten van deze ballonnen zal niet alleen schade opleveren in de natuur, maar zal ook een enorme impact achterlaten op het duurzame karakter waarover gemeente Amsterdam regelmatig spreekt. Dat zal niet goed zijn voor het nationale en internationale imago van de stad Amsterdam. Wij hopen dat de wijsheid zal regeren en de Burgemeester de ballon in de ban gaat doen.
Alex Romijn
Dierenrechtenorganisatie Bite Back
