Afgelopen zaterdag was het tijd voor #WODEF2024 . Wereldwijd werd er actie gevoerd, onder de naam World Day for the End of Fishing, om het leed in de visserij aan de kaak te stellen.
In Utrecht kwamen we met een prachtige groep gemotiveerde activisten samen om de stem te zijn voor deze (vaak vergeten) dieren. En niet zonder succes: in de uren die we op het Stationsplein hebben gestaan hebben we onwijs veel gesprekken gevoerd.
Toegegeven: er is nog een lange weg te gaan. Niet iedereen was het ermee eens dat vissen gevoel hebben óf zelfs maar als individuen kunnen worden gezien, maar dit was niets vergeleken bij het aantal flyers dat we hebben kunnen uitdelen en het aantal hoopvolle gesprekken dat we hebben kunnen voeren .
En die gesprekken zijn belangrijk om bewustwording bij te brengen:
- Wist jij bijvoorbeeld dat er nauwelijks regelgeving en controle is voor het doden van vissen? Daardoor kan bijna alles met deze dieren gedaan worden.
- Of dat door drukverschil de ingewanden en de ogen soms uit de vis komen?
- Wist je dat het op zout leggen van palingen vergelijkbaar is bij het veroorzaken van brandwonden bij mensen?
- Wist je dat de aantallen vissen die er gevangen worden zo enorm zijn, dat ze enkel in kilo's bekend zijn en niet eens in hoeveelheid dieren?
- Wist je dat het wereldwijde gemiddelde aan bijvangst ongeveer 40,4% is?
Bedankt aan iedereen die erbij was!
Hopelijk zien we elkaar de volgende keer weer!
We willen graag onze strijd voor de vissen uitbreiden. Help jij ons daarbij?
Kies er dan voor om vrijwilliger of donateur te worden.
Bekijk onze campagne-pagina hier.
In het kader van de World Day for the End of Fishing, heeft Bite Back op meerdere plaatsen in Nederland een spandoekenactie gehouden. Met deze actie, die voornamelijk plaatsvond boven snelwegen en andere druk-begaande wegen, proberen we mensen aan het denken te zetten over de visserij.
Komende zaterdag gaan we op het Stationsplein in Utrecht actie voeren voor de vissen, vanaf 13:00. Daarbij maken we gebruik van spandoeken, flyers, protestborden en een visnet.
Activisten voeren actie tegen visserij én delen plantaardige alternatieven uit
Op zaterdag 26 maart protesteren circa 20 activisten van dierenrechtenorganisatie Bite Back tegen de visserij en viskwekerijen op het jaarbeursplein in Utrecht. Ook houdt Bite Back een proeverij van visvrije alternatieven. Deze actie is in het kader van de internationale Werelddag voor het Einde van de Visserij. Op deze Werelddag wordt sinds 2017 door verschillende organisaties over heel de wereld aandacht gevraagd voor aquatische dieren. Bite Back roept op tot de afschaffing van de visserij en viskwekerijen.
Alleen al door de Nederlandse visserij worden jaarlijks zo’n 4 miljard vissen gevangen en gedood. De vangst gaat gepaard met grote bijvangsten en veroorzaakt verwondingen, stress en pijn bij de gevangen dieren. De vissen worden in enorme sleepnetten samengeperst en over grote afstanden meegevoerd. Na het aan boord halen worden de dieren niet gedood, maar sterven ze tijdens het verwerkingsproces: door verstikking, levend strippen (opensnijden om de organen te verwijderen), op ijs leggen of eerst strippen en vervolgens op ijs leggen. De vissen blijven door zo’n behandeling nog een tijd in leven en lijden enorm. Bedwelming wordt nog nauwelijks toegepast.
Woordvoerder Alex Romijn van Bite Back: “Vissen zijn intelligente dieren die pijn ervaren, eigen persoonlijkheden hebben en samenwerkingsverbanden aangaan. Hoe zij door de visserij behandeld worden is ongekend wreed. Uit onderzoek is gebleken dat kabeljauwen en schelvissen nadat ze aan boord zijn gekomen nog twee uur leven voordat ze gestikt zijn. En verschillende vissoorten leven na het strippen nog 25 tot 65 minuten!”
In viskwekerijen is het leven voor de vissen bepaald geen pretje. De omgeving is onnatuurlijk en de slechte leefomstandigheden in een viskwekerij hebben allerlei nare gevolgen voor de gekweekte vissen, zoals stress, depressie, verwondingen, ziektes en voortijdige sterfte. Ook behandelingen zoals sorteren, vaccineren en verplaatsen van de vissen leiden tot stress en verwondingen.
Alex Romijn: “Kweekzalmen in zeekooien hebben enorm veel last van zeeluizen. Dat zijn kleine zeekreeftjes die de zalmen levend opeten. De zeeluizen worden bestreden met pesticiden en met de inzet van een groot aantal poetsvissen. Deze poetsvissen gaan echter massaal dood na een kort leven in de viskwekerij. Ook worden er grote hoeveelheden uit zee gevangen vissen gebruikt als voedsel voor de kweekvissen. Zo veroorzaken viskwekerijen ellende voor veel meer dieren dan alleen de kweekvissen. Het is tijd om te stoppen met de visserij en viskwekerijen en te kiezen voor plantaardig voedsel. Er zijn allerlei plantaardige alternatieven voor vis in de supermarkt te vinden die geen leed met zich meebrengen.”
[vc_row][vc_column][vc_column_text]Bite Back heeft bij de gemeente Utrecht gereageerd op het mogelijk afgeven van een vergunning voor het WK streetfishing. Bite Back roept de gemeente op geen vergunning af te geven, want hengelen is een meedogenloos tijdverdrijf en een slecht voorbeeld voor hoe we met dieren en natuur moeten omgaan.
Woordvoerder Saskia Bakker: “Hengelen is dierenmishandeling. Het is bovendien geen fair play. Immers, vissen die zich in hun eigen leefgebied bevinden en daar instinctief naar voedsel zoeken, komen plotseling een vishaak tegen waarmee ze met geweld uit hun leefmilieu worden gehaald. Een groot aantal vissen sterft door deze zogenaamde sport vanwege de verwondingen, infecties en de stress.“
Onlangs speelde de gemeente zichzelf nog wereldwijd in de kijker met de introductie van een visdeurbel, waarmee kijkers via een webcam vissen konden helpen die verder wilden migreren. 440.000 mensen drukten op de digitale bel. De zorgzaamheid voor en het stimuleren van bewustwording van het welzijn van vissen valt echter niet te rijmen met het afgeven van een vergunning voor het massaal schaden van vissen en het bezorgen van stress aan deze dieren in dezelfde wateren.
Saskia Bakker: “Het toestaan van viswedstrijden zorgt voor onnodige aantasting van de natuur. Vissen worden door hengelen verzwakt. Vissen die anders hadden geleefd sterven door het hengelen vroegtijdig. De intensiteit van een viswedstrijd op een bepaalde locatie zal tevens een belasting op de biotoop van die locatie tot gevolg hebben. “
Bite Back verzoekt de gemeente daarom om geen vergunning af te geven. Voor de dieren, voor de natuur en ook omdat het geen goed visitekaartje voor de gemeente is. Bite Back roept haar achterban ook op om bezwaar te uiten bij de gemeente.
[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
Sportvisserij Nederland heeft bij de gemeente Utrecht een vergunningsaanvraag ingediend voor het WK Streetfishing. Streetfishing is het hengelen in stedelijke grachten en kanalen op roofvissen zoals baarzen en snoeken. Sportvisserij Nederland wil dit evenement dat zeven dagen duurt met zo’n honderd deelnemers uit tien verschillende landen houden. De gemeente Utrecht heeft de vergunningsaanvraag in behandeling genomen.
Hengelen is dierenmishandeling. Het levert de gevangen vissen pijn en stress op. Ook na levend teruggezet te zijn is de ellende voor de vissen nog niet voorbij. Een groot aantal vissen sterft vanwege de verwondingen, infecties en stress alsnog. Bite Back heeft daarom een reactie naar de gemeente geschreven en roept de gemeente op om dit evenement niet toe te staan. Lees hier ons uitgebreide bezwaar en hier ons persbericht.
Help jij de vissen ook? Stuur dan een reactie naar de gemeente.
Doe dit zo snel mogelijk, zodat jouw bezwaar nog wordt meegenomen bij de beoordeling!
Op 24 maart organiseerde Bite Back samen met Dierbewustleven en de Vissenbescherming een actie naar aanleiding van de Werelddag voor het einde van de visserij in Den Haag.
De actie bestond uit een visuele presentatie waarbij mensen als vissen onder een net liggen, een formatie met borden, flyeren en een stand.
Wij informeerden het publiek met flyers over de misstanden in de visserij en over het leed en pijn van de vissen.
Bij de informatiestand was er diverse info beschikbaar.
Meer informatie over de Werelddag voor de afschaffing van de visserij vind je hier: end-of-fishing.org
Klik hier voor meer informatie over onze campagne Vis wijzer, vis niet.
pics: ©EdHeesbeen
Den Haag - Activisten van dierenrechtenorganisatie Bite Back deden op zaterdag 30 juli een opzienbarende actie in het kader van hun campagne ‘Vis Wijzer, Vis Niet’ (www.viswijzervisniet.org). Dit deden zij symbolisch door als gestikte ‘vissen’ in een groot visnet te gaan liggen. Daarmee klagen zij het leegroven van de oceanen en het massale lijden van vissen in de visserijsector aan.
Verder werd er een visnet met levensechte zeedieren opgehangen en kregen voorbijgangers grote borden te zien met daarop pakkende teksten en beklijvende maar realistische foto’s. Een groot spandoek maakt duidelijk hoe ernstig de situatie is: ‘Als we zo doorgaan, zijn in 2050 alle oceanen zo goed als leeggevist’. Deze stelling is ontleend aan wetenschappelijk onderzoek in gerenommeerde vaktijdschriften. Elk jaar worden meer dan 100 miljard kg vissen gevangen. Volgens de VN wordt daardoor driekwart van de wereldwijde visbestanden volledig of overbevist. De activisten van Bite Back zullen mensen aanspreken en informatie uitdelen om deze problemen van overbevissing en onduurzame visconsumptie aan te kaarten. Een actuele en broodnodige campagne in een tijd waarin verschillende wetenschappers, wetenschappelijke rapporten en documentaires zoals ‘The End of the Line’ en ‘Sea the Truth’ de noodklok luiden over het internationale visserijbeleid, met bovengenoemd doemscenario in het vooruitzicht. Het publiek kan zich tevens informeren aan de speciale Bite Back ‘Vis Wijzer, Vis Niet’ stand.
Het doel van de ‘Vis Wijzer, Vis Niet’ campagne is de consument bewust maken van de leegroof en verwoesting van de oceanen en het zeeleven zoals die momenteel in hoog tempo gaande is. Het is ronduit pervers dat door de hoge visserijsubsidies (22 miljard euro wereldwijd per jaar) de belastingbetaler noodgedwongen meebetaalt aan het systematisch leegroven van de oceanen. Bite Back pleit dan ook voor het afschaffen van deze subsidies, en om deze subsidies aan te wenden voor het promoten van plantaardige voeding waarmee we meer mensen kunnen voeden en waarbij het milieu, de gezondheid van mensen en de dieren gebaat zullen zijn.
Ook willen we het publiek bewust maken van de gruwelijke slachtmethodes (o.a. levend strippen, zoutbaden, verstikken, neksnede en samenpersen) van pijngevoelige en bewuste vissen die geen enkele wettelijke bescherming hebben, de gruwelijke, dodelijke bijvangsten (dolfijnen, bruinvissen, haaien, vogels, zeeschildpadden, kleine walvissen,…) en hen attenderen op de gezonde, plantaardige, diervriendelijke alternatieven voor vis en visolie zoals die te vinden zijn in natuurvoedingswinkels, Aziatische supermarkten en grootwarenhuizen.
Bite Back heeft voor deze campagne een speciale website ontwikkeld: op www.viswijzervisniet.org is uitgebreide informatie aangaande de visserij, vissenleed en visvrije recepten te vinden.
Marianne Huiberts, voorzitter Bite Back, vertelt over de actie in Den Haag:
'Altijd leuk om in Den Haag campagne te voeren: stad van de 'recht voor z'n raap' mensen. Urenlang hebben onze vissen de aandacht getrokken van het winkelend publiek, tientallen mensen hebben vegan sushi en cassavechips kunnen proeven, fijne gesprekken met mensen die deze campagne interessant vinden en meer willen weten, ook over de vee-industrie, vragen stellen, tips en antwoorden krijgen over hoe diervriendelijker te (gaan) leven. Onze voorlichters motiveren en activeren, zetten in op positieve veranderingen voor de oceanen en haar bewoners. Mij staat de vele jonge mensen bij die eerst wat sceptisch en soms cynisch reageren, zeker in groep, maar bijdraaien als we ze meer informatie over dierenleed en de ware toestand van de oceanen geven, mensen komen terug voor nog meer informatie, de info raakt hen, we geven veel tips over waar plantaardige alternatieven te vinden voor vis, vlees en melk, maken duidelijk dat het niet moeilijk is om meer plantaardig te gaan eten. De bekende slogan 'Vis Wijzer Vis Niet' trekt heel veel volk aan, de moeders die hun kinderen uitleggen waar de campagne over gaat, de lieve mensen die ons een hart onder de riem komen steken, zij die kunnen begrijpen waarom we de 'Vis Niet' achter de 'Vis Wijzer' hebben gezet, maar uiteraard ook mensen die ons veel te ver vinden gaan omdat ze doelbewust toch vis willen blijven eten (Opmerkingen als: ' ach ja, als het dan toch bijna op is dan geniet ik er nog maar even van', of de opmerking van de dag: ' Ik lees op het bord dat er jaarlijks miljoenen haaien worden gedood, dat is mooi toch? Want zo blijven er vissen over die die haaien anders zouden opeten, zo kunnen wij ze alsnog opeten.') Natuurlijk ook discussies met Scheveningse vissers (Den Haag ligt aan de kust, dus genoeg vissers die een middagje gaan shoppen), een slager (die uiteindelijk bereid was toch 1 dag per week vegetarisch te gaan eten) en varkensboer, en de leuke ontmoeting met een speciale eenheid busje van de Haagse politie met 8 agenten die ons telkens veel succes wensten als ze voorbij reden, duimen omhoog, en door ons op vegan sushi werden getrakteerd, met steun van de politieman achterin het busje, die getrouwd is met een veganiste:-)