Bite Back heeft bij de gemeente Utrecht gereageerd op het mogelijk afgeven van een vergunning voor het WK streetfishing. Bite Back roept de gemeente op geen vergunning af te geven, want hengelen is een meedogenloos tijdverdrijf en een slecht voorbeeld voor hoe we met dieren en natuur moeten omgaan.
Woordvoerder Saskia Bakker: “Hengelen is dierenmishandeling. Het is bovendien geen fair play. Immers, vissen die zich in hun eigen leefgebied bevinden en daar instinctief naar voedsel zoeken, komen plotseling een vishaak tegen waarmee ze met geweld uit hun leefmilieu worden gehaald. Een groot aantal vissen sterft door deze zogenaamde sport vanwege de verwondingen, infecties en de stress.“
Onlangs speelde de gemeente zichzelf nog wereldwijd in de kijker met de introductie van een visdeurbel, waarmee kijkers via een webcam vissen konden helpen die verder wilden migreren. 440.000 mensen drukten op de digitale bel. De zorgzaamheid voor en het stimuleren van bewustwording van het welzijn van vissen valt echter niet te rijmen met het afgeven van een vergunning voor het massaal schaden van vissen en het bezorgen van stress aan deze dieren in dezelfde wateren.
Saskia Bakker: “Het toestaan van viswedstrijden zorgt voor onnodige aantasting van de natuur. Vissen worden door hengelen verzwakt. Vissen die anders hadden geleefd sterven door het hengelen vroegtijdig. De intensiteit van een viswedstrijd op een bepaalde locatie zal tevens een belasting op de biotoop van die locatie tot gevolg hebben. “
Bite Back verzoekt de gemeente daarom om geen vergunning af te geven. Voor de dieren, voor de natuur en ook omdat het geen goed visitekaartje voor de gemeente is. Bite Back roept haar achterban ook op om bezwaar te uiten bij de gemeente.
[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
Al sinds 2015 is er - mede door acties van Bite Back - een verbod op het gebruiken van wilde zoogdieren in circussen. Ook mogen circussen deze dieren niet meer vervoeren. Helaas kreeg circus Freiwald een ontheffing voor het met zich mee blijven slepen van olifant Buba. De reden? Er zou geen opvanglocatie beschikbaar zijn. Die is er inmiddels wel, bij olifantenopvang Elephant Haven in Frankrijk, maar door moties in de Tweede Kamer werd demissionair minister Schouten van LNV gedwongen om wederom een ontheffing af te geven in plaats van haar ambtenaren en experts te volgen die vonden dat Buba beter af was in een gespecialiseerde opvang.
Circus Freiwald heeft nu ook een permanente ontheffing gekregen voor zebra Smiley. Deze zebra hielden ze al een tijd illegaal. Ze hadden voor Smiley nl. geen (tijdelijke) ontheffing. Ook voor Smiley is er een opvangplek beschikbaar. Daar zou ze met soortgenoten kunnen zijn.
Bite Back heeft bezwaar ingediend tegen beide ontheffingen. Ook collega’s van Animal Rights hebben dat gedaan. De Rijksdienst voor Ondernemend Nederland (RVO) heeft recent aangegeven dat de beslissing op ons bezwaar nog even op zich laat wachten. Wij vinden dat we terecht bezwaar maken op de ontheffingen en dat een ontheffing niet in belang is van olifant Buba of zebra Smiley.
Alex Romijn, voorzitter Stichting Bite Back, “Voorop staan voor ons de gezondheid en het welzijn van olifant Buba en zebra Smiley, alsmede de beste toekomstperspectieven voor deze dieren. Besluiten moeten naar onze mening dan ook specifiek genomen worden in het belang van de dieren. “
Uit verkregen Wob-documenten constateren wij dat de conclusie van het ministerie van LNV eenduidig was dat olifant Buba het beste af is bij olifantenopvang Elephant Haven in Frankrijk en dat daar opgevangen worden de voorkeur geniet boven blijven bij het circus. Ook voor Smiley is er een plek gevonden.
In de nota ‘stand van zaken circusolifant Buba en zebra Smiley’ van 10 november 2020 schrijft men aan de Minister:
“Voor beide dieren is door DAD een geschikte opvanglocatie gevonden [..] Van de 3 locaties heeft alleen Elephant Haven uit Frankrijk de questionnaire ingevuld en opgestuurd. Deze locatie voldoet aan alle eisen en is daarmee geschikt voor de opvang van Buba."
Klik hier om ons uitgebreide bezwaar te lezen.
[vc_row][vc_column width="1/6"][/vc_column][vc_column width="2/3"][vc_column_text]Stichting Bite Back lanceerde gisteren de campagne Uitgemolken!. De campagne vertelt het verhaal van de vele dieren die slachtoffer worden van de zuivelindustrie. De lancering was in Den Haag. Kamerleden waren uitgenodigd om het rapport in ontvangst te komen nemen. De gehele fractie van de Partij voor de Dieren, Laura Bromet namens Groenlinks en Sandra Beckerman van de Socialistische Partij kwamen langs.
[/vc_column_text][vc_column_text] [/vc_column_text][/vc_column][vc_column width="1/6"][/vc_column][/vc_row]Kunstmatig geïnsemineerd, moeders en kalfjes van elkaar gescheiden, doorgefokt, grote kans op aandoeningen, op lange transporten gezet en gedood in slachthuizen. Dat somt in het kort het leven op van dieren -koeien, geiten en schapen- in de zuivelindustrie. Vandaar dat Stichting Bite Back met een nieuwe campagne komt: UITGEMOLKEN!. Een campagne die mensen bewust moet maken van de impact van deze industrie op de dieren, de natuur en op onze samenleving. Bite Back zal de campagne lanceren op ‘wereldmelkdag’, 1 juni, met het presenteren van een rapport over de zuivelindustrie op het Plein in Den Haag.
Woordvoerder Alex Romijn: “Het is een verschrikkelijke industrie die jaarlijks miljoenen dieren uitbuit en doodt. In Nederland worden 1,6 miljoen melkkoeien gehouden. Jaarlijks gaat een derde van deze dieren naar de slacht, omdat hun gezondheid en productiviteit achteruit gaan. Koeien kunnen van nature 20 tot 25 jaar worden, maar in de zuivelindustrie worden ze gedood op een leeftijd van gemiddeld 5,5 jaar.“
Omdat koeien niet automatisch melk geven, worden ze kunstmatig geïnsemineerd. De kalfjes worden vlak na hun geboorte gescheiden van hun moeder. De mannelijke (en een gedeelte van de vrouwelijke) kalfjes worden vetgemest en na 8 maanden geslacht. De overige vrouwelijke kalfjes ondergaan hetzelfde lot als hun moeder. Jaarlijks worden in Nederland 1,6 miljoen kalfjes geslacht.
“Voor schapen en geiten die ingezet worden voor melkproductie is het niet anders. Alles voor de productie, ten koste van de dieren.“, aldus Alex Romijn. “En niet alleen de dieren zijn de dupe. De impact op het milieu en de natuur komt daar nog eens bovenop. O.a. de stikstofuitstoot van de zuivelindustrie zorgt voor schade aan de natuur. De veehouderij draagt bovendien ook bij aan risico op zoönosen, zoals Q-koorts, die verspreid is door de geitenzuivelindustrie en veel impact heeft.“
De organisatie doet tevens een oproep aan de minister en de Tweede Kamer om meer in te zetten op de plantaardige transitie en meer ondersteuning te bieden bij de ontwikkeling van hoogwaardige, plantaardige zuivelalternatieven. Bij de actie zal een koffiekar aanwezig zijn waar voorbijgangers of politici gratis verschillende koffiespecialiteiten met plantaardige melk en een lekkere versnapering kunnen proberen.
Op zaterdag 27 maart protesteerden 20 activisten van dierenrechtenorganisatie Bite Back tegen de visserij en viskwekerijen. Op deze internationale Werelddag voor het Einde van de Visserij wordt sinds 2017 door verschillende organisaties over heel de wereld aandacht gevraagd voor aquatische dieren. De Werelddag voor het Einde van de Visserij roept op tot de afschaffing van de visserij en viskwekerijen. Vissen, schaaldieren en koppotigen staan centraal, omdat zij de grootste groep dieren vormen die door mensen worden gedood.
Alleen al door de Nederlandse visserij worden jaarlijks zo'n 4 miljard vissen gevangen en gedood. De vangst gaat gepaard met grote bijvangsten en veroorzaakt verwondingen, stress en pijn bij de gevangen dieren. De vissen worden in enorme sleepnetten samengeperst en over grote afstanden meegevoerd. Na het aan boord halen worden de dieren niet gedood, maar sterven ze tijdens het verwerkingsproces: door verstikking, levend strippen (opensnijden om de organen te verwijderen), op ijs leggen of eerst strippen en vervolgens op ijs leggen. De vissen blijven door zo’n behandeling nog een tijd in leven en lijden enorm. Bedwelming wordt nog nauwelijks toegepast.
Woordvoerder Saskia Bakker van Bite Back: “Vissen zijn intelligente dieren die pijn ervaren, eigen persoonlijkheden hebben en samenwerkingsverbanden aangaan. Hoe zij door de visserij behandeld worden is ongekend wreed. Uit onderzoek is gebleken dat kabeljauwen en schelvissen nadat ze aan boord zijn gekomen nog twee uur leven voordat ze gestikt zijn. En verschillende vissoorten leven na het strippen nog 25 tot 65 minuten!”
In viskwekerijen is het leven voor de vissen bepaald geen pretje. De omgeving is onnatuurlijk en de slechte leefomstandigheden in een viskwekerij hebben allerlei nare gevolgen voor de gekweekte vissen, zoals stress, depressie, verwondingen, ziektes en voortijdige sterfte. Ook behandelingen zoals sorteren, vaccineren en verplaatsen van de vissen leiden tot stress en verwondingen.
Saskia Bakker: “Kweekzalmen in zeekooien hebben enorm veel last van zeeluizen. Dat zijn kleine zeekreeftjes die de zalmen levend opeten. De zeeluizen worden bestreden met pesticiden en met de inzet van een groot aantal poetsvissen. Deze poetsvissen gaan echter massaal dood na een kort leven in de viskwekerij. Ook worden er grote hoeveelheden uit zee gevangen vissen gebruikt als voedsel voor de kweekvissen. Zo veroorzaken viskwekerijen ellende voor veel meer dieren dan alleen de kweekvissen. Het is tijd om te stoppen met de visserij en viskwekerijen en te kiezen voor plantaardig voedsel. Er zijn allerlei plantaardige alternatieven voor vis in de supermarkt te vinden die geen leed met zich meebrengen.”
Foto's: Ed Heesbeen
Er loopt een internetconsultatie voor de door de Partij voor de Dieren ingediende wet met betrekking tot een slachttaks. Het doel van de Wet slachtbelasting is het bevorderen van de eiwittransitie naar plantaardige eiwitten, door het beter beprijzen van dierlijke eiwitten. Deze initiatiefwet regelt dat een deel van de milieuschade in Nederland wordt verhaald op de veroorzakers (veehouders), op het moment dat dieren naar de slacht gaan. Bij deze internetconsultatie vraagt men reacties op deze initiatiefwet.
De vee-industrie roept haar achterban op om bezwaar te maken, want haar komt deze wet natuurlijk niet goed uit. Met deze wet zullen ze immers mee moeten betalen aan de maatschappelijke kosten die ze creëren.
Maar jij kunt een tegengeluid laten horen. Vul je ook een (korte) reactie in? Je kunt melden dat je voorstander bent van deze initiatiefwet, bv. omdat de slachttaks kan helpen het exploiteren van dieren en de kosten van de milieuschade te bestrijden en de transitie naar plantaardige eiwitten te versnellen.
Je kunt tot uiterlijk 2 april hier je reactie geven.
Ter gelegenheid van ‘World Day for the End of Fishing’ (NL: Werelddag voor het einde van de visserij) zetten wij een aantal heerlijke recepten op een rij waarbij je geen vissen of andere zeedieren nodig hebt om toch die bekende smaken en structuren te creëren.
Alleen al de naam van deze plantaardige sticks maakt mij nieuwsgierig: gissticks! Er zit geen vis in, maar wat dan wel? In dit recept van Vegetus vind je een handige tip waarmee je de structuur van vis kunt nabootsen met, jawel, tofu. Ook de visachtige smaak hoeft niet te ontbreken. Neem wel even de tijd voor dit recept, want je moet verschillende stappen doorlopen, maar wanneer je deze gissticks eenmaal geproefd hebt dan wil je nooit meer vissen op je bord.
Vaak te vinden op menukaarten in doorsnee restaurants: een (voor)gerecht met coquilles. Het is echter niet dier- en milieuvriendelijk om dit schelpdier uit de zee te vissen. Suzanne van Wateetjedanwel heeft twee recepten ontwikkeld waarin een bijzondere paddenstoel de hoofdrol speelt, namelijk koningsoesterzwam. Als je de dikke, vlezige stam van deze zwam in plakken snijdt, is het qua vorm al een coquille. Hoe je vervolgens dezelfde smaakbeleving bereikt, lees je in de blogpost op wateetjedanwel.nl.
Sushi is ontzettend populair. Je hoort maar zelden iemand zeggen dat die niet van sushi houdt. Veelgebruikte ingrediënten in sushi zijn vis en zeevruchten, maar ook omelet en groenten zoals komkommer en avocado. In de supermarkt zijn inmiddels plantaardige varianten van bijvoorbeeld zalm, tonijn en garnalen verkrijgbaar. Zo kun je dé sushibeleving creëren op een diervriendelijke manier. Echter geven groentes ook voldoende veelzijdige smaak om sushi lekker te maken. In dit recept van de Vegan Challenge worden drie varianten gemaakt.
Wat mag er nou echt niet ontbreken op een verjaardag of vrijdagmiddagborrel? Een vast onderdeel van de borrelplank is stokbrood (of toastjes) met verschillende smeersels en salades. Filet americain, paté, brie/camembert (wist je dat hiervan al meerdere plantaardige varianten te verkrijgen zijn?) en bijvoorbeeld tonijnsalade. Met World Day for the End of Fishing in gedachten is dat hapje niet bepaald een verantwoorde keuze. Echter is ook tonijnsalade eenvoudig te veganiseren. Hoe? Check het in dit recept van Veg and Fred (in het Frans). Door Be Vegan in het Nederlands uitgewerkt.
Roofvogel- en uilenshows staan garant voor dierenleed, maar worden een steeds populairdere vorm van entertainment. De vogels worden vaak onder slechte omstandigheden en in een compleet onnatuurlijke omgeving vastgehouden. De meeste bezoekers realiseren zich niet hoeveel dierenleed er schuilgaat achter deze shows. Waarom zou je roofvogel- en uilenshows niet moeten bezoeken?
Welzijnsproblemen
Eén van de belangrijkste problemen is dat de dieren slecht zijn gehuisvest. Het wordt de vogels onmogelijk gemaakt om natuurlijk gedrag te vertonen en dat heeft een negatief effect op het welzijn van de dieren. De vogels zitten het overgrote deel van hun leven opgesloten in een klein hok of vastgebonden met een touw aan een blok en kunnen nauwelijks vliegen. Ze krijgen niet de kans hun jachtinstinct te volgen, maar worden hongerig gehouden zodat ze gemakkelijk met voedsel kunnen worden gemanipuleerd. Ook kunnen de vogels niet hun eigen partner kiezen, niet een nest bouwen en niet hun jongen grootbrengen. Tijdens shows worden deze van nature schuwe dieren, die het liefst zo ver mogelijk bij mensen uit de buurt blijven, geconfronteerd met bezoekers die de vogels van dichtbij kunnen zien en zelfs aanraken. En uilen, nachtdieren bij uitstek, worden tentoongesteld in het volle daglicht.
Groeiende handel
Tijdens shows raken mensen gefascineerd door de vogels en besluiten ze roofvogels en uilen als huisdier aan te schaffen. Echter, roofvogels zijn niet geschikt als huisdier. Particulieren kunnen het dier niet bieden wat het nodig heeft.
Daar komt bij dat de groeiende vraag naar vogels heeft geleid tot een levendige handel. Afhankelijk van de soort kan een vogel tientallen tot duizenden euro’s opleveren. Om aan de vraag te voldoen, worden er dieren speciaal voor dit doel gefokt in gevangenschap. Ook worden er jonge vogels en eieren uit nesten weggeroofd.
Gevolgen van ontsnappingen
Het komt regelmatig voor dat vogels ontsnappen tijdens shows. Bij particulieren komen ontsnappingen nog veel vaker voor. Soms worden dieren zelfs doelbewust losgelaten. Dit vormt om te beginnen een groot risico voor de vogels zelf. Regelmatig komt het voor dat het dier een riem of veter meesleurt aan de poot. De vogel kan daarmee vast komen te zitten, met een gruwelijke hongerdood als gevolg. De ontsnapte vogels zijn meer aan mensen gewend en komen daardoor dichter bij mensen in de buurt. Dit kan zorgen voor overlast, bijvoorbeeld met schijnaanvallen.
Ook de natuur loopt risico. Roofvogel- en uilenshows zijn nauw verweven met de fok van roofvogels en uilen. Daarbij wordt vaak hybridisatie toegepast, wat inhoudt dat er verschillende diersoorten worden gekruist. Ook niet-inheemse vogels en hybride vogels ontsnappen geregeld en een deel van de ontsnapte vogels wordt nooit teruggevonden of gevangen. Er kan dan faunavervalsing ontstaan, waarbij een diersoort die van oorsprong niet in de natuur hoort, zich daar vestigt en voortplant. Vaak gaat dit ten koste van inheemse diersoorten, bijvoorbeeld door verstoring, lastigvallen en genetische vervuiling.
Misleidende voorlichting
Roofvogel- en uilenshows worden gegeven onder het mom van voorlichting, maar een bezoek aan een dergelijke show is weinig educatief. Tijdens vogelshows wordt vrijwel geen, of zelfs foutieve, informatie over de dieren verstrekt. Los daarvan mogen we onszelf natuurlijk afvragen wat de educatieve waarde is van dieren die verplicht voor een groot publiek kunstjes moeten opvoeren in ruil voor eten. Een publiek dat diezelfde dieren vaak ook nog eens mag aanraken en aaien. Het heeft niets met de natuur van de vogels te maken. Hetgeen je er bovenal leert, is dat de belangen van dieren ondergeschikt zijn aan entertainment van mensen, ongeacht de nadelige gevolgen voor de dieren zelf.
Zo vrij als een vogel!
Roofvogels en uilen zijn geen gebruiksvoorwerpen om mensen mee te entertainen, maar levende wezens. De belangen van dieren worden bij roofvogel- en uilenshows ondergeschikt geacht aan die van de mens en het welzijn van de dieren wordt hierbij geschaad. Roofvogels en uilen horen niet in een hok, maar zo vrij als een vogel. In de Nederlandse en Belgische natuur komen 23 soorten roofvogels en uilen voor. Ga op pad met een verrekijker en bewonder de dieren op respectvolle afstand in het wild. Dat is pas écht leerzaam; in de natuur zijn de vogels in hun volle glorie, daar kan je zien hoe ze zich in het wild gedragen, daar waar ze thuishoren, daar waar ze volledig hun zelf kunnen zijn, hun keuzevrijheid hebben en hun natuurlijk gedrag kunnen vertonen.
Bronnen en links:
Dierenbelangenorganisaties (Animal Rights, 1037againstanimalcruelty, Verzamelpunt acties tegen dierenleed, Animal Earth, Veggie Squad, Comité Dierennoodhulp, Dierenrechten Alliantie, Rechten voor al wat leeft, Diervriendelijk Nederland) roepen de politie en overheid op om te stoppen met het inzetten van dieren - honden en paarden - bij conflict situaties. “Waar men in het verleden in ieder geval nog respect voor politiehonden en -paarden leek op te kunnen brengen, zien we bij de recente rellen rondom de corona maatregelen of het vuurwerkverbod dat grof geweld direct tegen de dieren gericht wordt,” zegt woordvoerder Erwin Vermeulen. “Waar politiepersoneel kiest voor dit beroep en daarmee accepteert in dergelijke situaties terecht te kunnen komen hebben de honden en paarden hierin geen keuze.” Vorige week zondag zette de politie paarden in om rellende demonstranten van het Museumplein te verwijderen. Daarbij werd een politiepaard zwaar mishandeld met een ploertendoder - een wapenstok met een loden kop erop. Gisteren was op beelden te zien hoe een paard tegen de vlakte ging in het centrum van Eindhoven en in paniek het hazepad koos. In oktober 2019 reed een protestboer in Groningen een politiepaard aan met zijn trekker. Zomaar wat voorbeelden. “Een gedegen training is geen vervanging voor keuzevrijheid en beschermt niet tegen zwaar vuurwerk, ploertendoders of trekkers,” zegt Vermeulen. ”De cavalerie is uit de moderne legers verdwenen. Het is tijd dat dieren ook bij de politie vervangen worden door gemotoriseerde vervoersmiddelen en innovatieve technologieën.” “Dit is voor de dierenbelangenorganisaties ook een principiële zaak. Dit zijn conflicten tussen mensen, die door mensen opgelost moeten worden. De honden en paarden hebben hier part nog deel aan en kunnen alleen maar verliezen, bijvoorbeeld hun leven."Meerdere media namen het bericht over, waaronder Trouw en RTL Nieuws. Er loopt over dit onderwerp ook een petitie. Deze petitie is hier te tekenen.
Foto: Harrison Haines / Pexels[/vc_column_text][/vc_column][vc_column width="1/6"][/vc_column][/vc_row]Op 18 december 2020 is het Bake Cookies Day. Ter gelegenheid daarvan deel ik (Mieke) een aantal recepten voor hemelse koeken. Mijn lievelingskoeken zijn chocolate chip cookies. Ik houd van de combinatie van krokant koekdeeg met knapperige en smeuïge stukjes chocolade. Als ik koekjes in huis heb dan gaat zo’n lading in één keer op. Ik heb dan ook geen koektrommel; totaal overbodig als je het mij vraagt.
Chocolate chip cookies
Om te beginnen deel ik graag een recept van mijn favoriete soort koek. Op de site van de Vegan Challenge vind je een heel toegankelijk recept met ingrediënten die je misschien allemaal nog wel in de kast hebt liggen. In een handomdraai staat dit lekkers op tafel. Genoeg om uit te delen én om er een (of meer) voor jezelf te houden.
Een hint naar kerst
Het is december, de kerstdagen komen eraan. Wat is er nou leuker dan knus samen kerstkoekjes bakken? In dit recept van De Groene Meisjes staat een handige tip om deze koekjes te kunnen ophangen in de kerstboom. Haal je bakvormpjes maar tevoorschijn en duik gezellig de keuken in. Oh denneboom, oh denneboom...
Chocolade-kokoskoek
Deze koekjes zijn een lust voor het oog: een heerlijke laag chocolade met daarop kokosrasp, wat mij doet denken aan sneeuw. Hopelijk kunnen we de komende maanden buiten ook genieten van een winters landschap. Mocht je niet van kokos houden dan kun je kiezen voor een andere versiering, zoals bijvoorbeeld gehakte nootjes of pure hagelslag.
Roze koek
Roze koeken worden in Nederland veel gegeten. Ze worden ook wel glacékoeken of fondantcakes genoemd. Voor veganisten zijn deze koeken echter niet geschikt. Naast ei en zuivel bevatten ze vaak nog een derde dierlijk ingrediënt, namelijk karmijnzuur (E120) voor de roze kleur. Suzanne van Wat eet je dan wel laat in dit recept zien hoe je roze koeken kunt ‘veganiseren’, mét een aantrekkelijke lichtroze glazuurlaag erop. Ik zet graag mijn tanden in deze smakelijke lekkernij.
