Wij zijn ondertekenaars van het volgende artikel van St. AAP:
Vandaag is het Wereld Circusdag. Een dag waarop wij vooral denken aan alle dieren die nog worden uitgebuit voor iets wat mensen vroeger vermaak noemden. In Nederland mag je sinds 2015 niet meer optreden met wilde dieren. Slechts één wild dier bleef toen over: olifant Buba. Na een tijdelijke ontheffing omdat er geen geschikte opvang was, wilde de verantwoordelijke minister eind 2020 de vrouwtjesolifant op advies van deskundigen naar de nieuwe opvanglocatie Elephant Haven in Frankrijk laten brengen. De bazen van Buba weigerden echter mee te werken. Wel spelden ze een paar kamerleden op de mouw dat Buba niet meer bij andere olifanten gezet kon worden omdat ze al van jongs af aan met de familie meetrekt. Olifanten zijn kuddedieren en “Buba beschouwde de familie Freiwald als haar kudde." Kamerleden bleken gevoelig voor de olifantentranen van de circusfamilie. De olifant zou van eenzaamheid sterven als ze naar de olifantenopvang moest en dat konden we niet laten gebeuren! Buba is familie, onafscheidelijk verbonden met het circus. Wie die twee uit elkaar wilde halen, zoals die ijskoude, zelfingenomen dierenwelzijnsorganisaties, was misdadig. De minister van LNV legde zich neer bij twee aangenomen moties en voilà; Buba mocht voor altijd bij de Freiwalds blijven. Zonder op te treden, al werd de grens herhaaldelijk opgezocht.
Ruim een jaar later is Buba alsnog verstoten door haar liefhebbende kudde. Sterker nog: omdat Buba teveel geld kost is ze verbannen naar een dubieus dierenpark in Hongarije. Daar moet de in 1978 uit het wild gestolen olifant optreden met haar nieuwe baas, de jonge circusartiest René Casselly. Kon Buba nu opeens toch wel bij andere olifanten? Op kamervragen van Frank Wassenberg (PvdD) gaf de huidige minister deze week toe niet gelukkig te zijn met de gang van zaken. Maar voor Buba is het te laat. Wederom een slachtoffer van goedgelovigheid en symbool voor het leed van dieren in circussen overal ter wereld. De Freiwalds zeggen met pijn in het hard afscheid te hebben genomen. Geld ging toch boven de familieband. Is het dan nu klaar? Dat valt te bezien; een website voor de circussector schreef dat het verbod op wilde dieren in circussen door een rechter van tafel is geveegd. Erkennen dat je bent ingehaald door de vooruitgang valt zwaar. De waarheid verkondigen ook, want het Nederlandse circusverbod staat gelukkig nog altijd. Op Wereld Circusdag pleiten we wederom voor een wereld zonder wilde dieren in het circus.
Stichting AAP
Animal Rights
Bite Back
Dierencoalitie
World Animal Protection
De beantwoording op 12 april 2022 van Kamervragen [1] gesteld door Frank Wassenberg van de Partij voor de Dieren “over de verkoop van voormalige circusolifant Buba aan een circuspark in Hongarije” bevestigde wat we eigenlijk al wisten: Na al het gehuichel over hoe belangrijk het was voor Buba om bij haar circusfamilie in Nederland te blijven, waar het rechts-conservatieve deel van de Tweede Kamer met open ogen in stonk, is de vrouwelijke Afrikaanse olifant naar Hongarije ‘verpatst’, waar ze gewoon weer circus-trucjes op zal moeten voeren voor publiek.
“Voormalig Landbouwminister Schouten, het Minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit (LNV) en een meerderheid van de Tweede Kamer hebben meegewerkt aan het ontduiken van het Nederlandse verbod op wilde dieren in circussen,” zegt Animal Rights directeur Susan Hartland.
Minister weet weinig
Huidig minister van LNV Henk Staghouwer lijkt, beschamend genoeg, niet veel meer te weten dan wat Animal Rights en Bite Back via de pers naar buiten brachten: Ja, Buba zou in Hongarije zijn. Ja, het Kimba Elefant Park is in bezit van circus-familie Casselly. Ja, olifanten worden er ingezet om kunstjes uit te voeren.
RVO en NVWA werkte mee aan verplaatsing Buba
Staghouwer weet wel te vertellen dat voor de overdracht van een Afrikaanse olifant binnen de EU een EU-certificaat CITES nodig is en een NVWA-gezondheidsverklaring (TRACES certificaat).
Als deze noodzakelijke certificaten verstrekt zijn dan houdt dat in dat zowel de Rijksdienst voor Ondernemend Nederland (RVO, verantwoordelijk voor CITES) als de Nederlandse voedsel en waren autoriteit (NVWA verantwoordelijk voor TRACES), beide onderdeel van het Landbouwministerie, mogelijk actief hebben meegewerkt aan het wegsluizen van Buba naar Hongarije.
Staghouwer weet dan weer niet of het hier om een financiële transactie gaat en had blijkbaar ook niet de interesse om dat uit te zoeken.
Politiek falen
Uit enkele zinnen in de antwoorden blijkt dat er bij het Landbouwministerie het besef leeft dat men hopeloos gefaald heeft om Buba’s belangen veilig te stellen. “Mocht Buba nu wel weer gebruikt gaan worden voor optredens voor publiek, lijkt het me dat dit niet in belang van het dier is,” zegt de minister op de vraag of Buba wel moet worden gehuisvest in een park waar in 2020 twee olifanten door nalatigheid om het leven kwamen.
Hij vat het politieke falen zo samen: “Ik ben niet gelukkig met deze gang van zaken, aangezien het anders is gelopen dan mijn voorganger en ik voor ogen hadden voor olifant Buba. De intentie was dat Buba zou worden opgevangen in Elephant Haven in Frankrijk. De toenmalig eigenaar wilde daar echter niet aan meewerken en de Tweede Kamer heeft middels twee aangenomen moties in december 2020 de regering verzocht er zorg voor te dragen dat Buba bij haar eigenaar kon blijven.”
Alex Romijn van Bite Back: “Wat hij zegt met betrekking tot zijn voorganger en partijgenoot Schouten is nonsense. We weten uit een Wob-verzoek dat haar eigen ambtenaren Schouten afraadden om mee te gaan in het populistische sentiment van de PVV- en CDA-moties. Ze negeerde haar ambtenaren met Buba als slachtoffer.”
Animal Rights en Bite Back
De dierenrechtenorganisaties laten het hier niet bij zitten en bekijken met hun advocaat welke vervolgstappen ondernomen kunnen worden.
[1] https://www.partijvoordedieren.nl/vragen/schriftelijke-vragen-wassenberg-over-de-verkoop-van-voormalige-circusolifant-buba-aan-een-circuspark-in-hongarije
Op donderdag 25 maart waren onze bestuursleden Alex en Saskia aanwezig bij de hoorzitting voor de Reclame Code Commissie. Dit naar aanleiding van onze klacht in december over misleiding door het Dolfinarium via haar website. Kern van deze klacht was dat het Dolfinarium een aantal teksten op de website had die de consument - de potentiële bezoeker - kon misleiden. Op de ‘Feiten en fabels’-pagina werd namelijk gedaan of de dolfijnen voldoende ruimte hadden en werd gesteld dat de dieren gelukkig waren. Na onze klacht bleek dat het Dolfinarium deze teksten ‘toevallig’ al ging aanpassen. De teksten stonden er echter al jaren zonder enige aanpassingen. Door de aanpassing werd ‘voldoende ruimte’ teruggebracht tot dat het Dolfinarium nooit de natuur kan evenaren en over of de dolfijnen gelukkig kunnen zijn werd aangegeven dat je dit nooit helemaal kan weten. Een flinke distantie van de oorspronkelijke tekst. Wij zien hier dan ook een bevestiging in van ons gelijk wat betreft de initiële klacht. Wij vroegen dan ook om onze klacht gegrond te verklaren.
De Reclame Code Commissie gaf aan dat zij normaal gesproken de oorspronkelijke klachten die zijn binnengekomen behandelt en niet zozeer wijzigingen daarop. Het Dolfinarium was ook vertegenwoordigd en gaf aan dat ze het liefst zagen dat de behandeling over de aangepaste teksten zou gaan. Wij gaven hierop aan dat we onze eerste klacht graag gegrond verklaard zouden zien, maar ook een oordeel wilden over de nieuwe teksten. Indien die toch niet behandeld zouden worden, dan zouden wij overwegen om nogmaals een klacht in te dienen over de nieuwe teksten.
Na het voorlezen van de toelichting op de klacht door ons was het Dolfinarium aan de beurt. Hun argumenten waren zeer gefocust op de nieuwe teksten en ze gaven toe dat de oorspronkelijke verouderd waren. Erkenning dat die niet correct waren bleef uit. Een punt was dat het Dolfinarium het geheel niet als wervingsteksten zag. Toch gebruiken ze de teksten in hun communicatie met (potentiële) bezoekers. Wij gaven hierop aan, door onze ervaring met gesprekken met bezoekers, dat de bezoekers veel waarde hechten aan de informatie van het Dolfinarium. Dit maakt de informatie die gedeeld wordt dus belangrijk. Informatie presenteren als feit of dit suggereren is naar ons inzicht dan ook misleiding. Een ander punt dat het Dolfinarium inbracht was dat ze voldoen aan de eisen. Het rapport van het ministerie van LNV en dat ze pas rond 2029 voldoen aan alle huidige gestelde eisen geven echter anders aan. Het is ook misleidend om de bezoeker te laten geloven dat de huidige situatie nu voldoende is.
De hoorzitting was geen plek voor discussie over de ethische aspecten of wetenschappelijke inzichten. Dat er discussie is over de vraag of dolfijnen voldoende hebben erkenden beide partijen. De voorzitter van de commissie stelde daarom ook de vraag of het dan niet beter is de titel van de pagina aan te passen. Het Dolfinarium dacht er niet over aan om die aan te passen.
Het Dolfinarium sloot verder af met ons ervan te betichten dat we de RCC-klacht alleen gebruiken voor publiciteit. Wij gaven daarop aan dat het voor ons van belang is dat de informatie juist is of dat duidelijk is wiens zienswijze de informatie is. En dat we dit inderdaad communiceren - ook via de pers - omdat wij het belangrijk vinden dat iedereen weet wat er speelt.
De commissie zal nu zich gaan beraden. De uitspraak is over ongeveer 3 weken.
Activisten voeren actie tegen visserij én delen plantaardige alternatieven uit
Op zaterdag 26 maart protesteren circa 20 activisten van dierenrechtenorganisatie Bite Back tegen de visserij en viskwekerijen op het jaarbeursplein in Utrecht. Ook houdt Bite Back een proeverij van visvrije alternatieven. Deze actie is in het kader van de internationale Werelddag voor het Einde van de Visserij. Op deze Werelddag wordt sinds 2017 door verschillende organisaties over heel de wereld aandacht gevraagd voor aquatische dieren. Bite Back roept op tot de afschaffing van de visserij en viskwekerijen.
Alleen al door de Nederlandse visserij worden jaarlijks zo’n 4 miljard vissen gevangen en gedood. De vangst gaat gepaard met grote bijvangsten en veroorzaakt verwondingen, stress en pijn bij de gevangen dieren. De vissen worden in enorme sleepnetten samengeperst en over grote afstanden meegevoerd. Na het aan boord halen worden de dieren niet gedood, maar sterven ze tijdens het verwerkingsproces: door verstikking, levend strippen (opensnijden om de organen te verwijderen), op ijs leggen of eerst strippen en vervolgens op ijs leggen. De vissen blijven door zo’n behandeling nog een tijd in leven en lijden enorm. Bedwelming wordt nog nauwelijks toegepast.
Woordvoerder Alex Romijn van Bite Back: “Vissen zijn intelligente dieren die pijn ervaren, eigen persoonlijkheden hebben en samenwerkingsverbanden aangaan. Hoe zij door de visserij behandeld worden is ongekend wreed. Uit onderzoek is gebleken dat kabeljauwen en schelvissen nadat ze aan boord zijn gekomen nog twee uur leven voordat ze gestikt zijn. En verschillende vissoorten leven na het strippen nog 25 tot 65 minuten!”
In viskwekerijen is het leven voor de vissen bepaald geen pretje. De omgeving is onnatuurlijk en de slechte leefomstandigheden in een viskwekerij hebben allerlei nare gevolgen voor de gekweekte vissen, zoals stress, depressie, verwondingen, ziektes en voortijdige sterfte. Ook behandelingen zoals sorteren, vaccineren en verplaatsen van de vissen leiden tot stress en verwondingen.
Alex Romijn: “Kweekzalmen in zeekooien hebben enorm veel last van zeeluizen. Dat zijn kleine zeekreeftjes die de zalmen levend opeten. De zeeluizen worden bestreden met pesticiden en met de inzet van een groot aantal poetsvissen. Deze poetsvissen gaan echter massaal dood na een kort leven in de viskwekerij. Ook worden er grote hoeveelheden uit zee gevangen vissen gebruikt als voedsel voor de kweekvissen. Zo veroorzaken viskwekerijen ellende voor veel meer dieren dan alleen de kweekvissen. Het is tijd om te stoppen met de visserij en viskwekerijen en te kiezen voor plantaardig voedsel. Er zijn allerlei plantaardige alternatieven voor vis in de supermarkt te vinden die geen leed met zich meebrengen.”
Dierenrechtenorganisatie Animal Rights publiceert nieuwe undercoverbeelden uit de Nederlandse zuivelindustrie. Op de beelden is zowel de geboorte van een kalfje te zien als het melkproces waar koeien meermaals per dag aan worden onderworpen. Het bedrijf waar de beelden zijn gemaakt is leverancier van FrieslandCampina: de belangrijkste speler in het schoolmelkprogramma.
De beelden worden naar buiten gebracht in het kader van de nieuwe campagne www.geenzuivellobbyindeklas.nl. Hiermee roepen Animal Rights en Bite Back, beide dierenrechtenorganisaties die actief zijn in Nederland en België, op te stoppen met het door de overheid gesubsidieerde schoolmelkprogramma.
Geen zuivellobby in de klas
De dierenrechtenorganisaties vinden dat er in het onderwijs geen plek is voor de promotie van commerciële bedrijven en zeker niet wanneer die schade toebrengen aan dier en milieu. De overheid zou bedrijven als FrieslandCampina hier dus ook geen subsidie voor moeten geven, aldus de organisaties.
“Kinderen wordt op jonge leeftijd geleerd dat koemelk drinken ‘natuurlijk’ is, terwijl koemelk bestemd is voor kalfjes. Net zoals moedermelk van mensen voor baby’s is,” zegt Animal Rights-woordvoerder Anna Krijger. “De undercoverbeelden uit de zuivelindustrie laten zien hoe de dieren dagelijks lijden onder deze misvatting.”
“Onder het mom van een ‘gezonde’ keuze wordt er op scholen dierenleed geschonken,” aldus Bite Back-woordvoerder Alex Romijn. “Dat onze overheid dit subsidieert is schandalig. Bovendien zijn er genoeg plantaardige alternatieven voor koemelk.”
Over de undercoverbeeldenOp de beelden is te zien dat een pasgeboren kalfje direct bij de moederkoe wordt weggehaald en in een kruiwagen wordt afgevoerd. We zien hoe onwillige dieren, soms gewond of kreupel, naar de melkmachine gedwongen worden. We horen hoe een medewerker roept: “Tegen z’n kop aanslaan! Recht op z’n neus.” We zien hoe een medewerker een koe schopt die weigert te bewegen en hoe een andere koe tikken krijgt van een stok op haar gezicht. Daarnaast zien we een medewerker die de staart van een koe draait. Dit is zeer pijnlijk en bovendien bij wet verboden.
Over de website
Op de pagina geenzuivellobbyindeklas.nl zijn de beelden uit de zuivelindustrie te bekijken en is het rapport van Bite Back over de zuivelindustrie, ‘Uitgemolken’, te lezen. Er is ook een voorbeeldbrief te downloaden voor ouders die het niet eens zijn met de zuivellobby op de school van hun kind(eren).
Plantaardige alternatieven
Bovendien bieden beide organisaties gezonde en eenvoudige adviezen om zuivel te vervangen door plantaardige alternatieven. Op de website van Bite Back kunnen mensen zich aanmelden voor een nieuwsbrief met tips onder de titel ‘Ik ga zuivelvrij’. Animal Rights deelt op de website Plant Power tips en de nieuwste producten op het gebied van plantaardige voeding.
[vc_row][vc_column width="1/6"][/vc_column][vc_column width="2/3"][vc_column_text]Op zaterdagavond 18 december 2021 organiseerde Bite Back in Utrecht een stille tocht voor de slachtoffers van de dierindustrie. Tijdens deze serene avond wilden we stilstaan bij de miljoenen dieren die elk jaar in Nederland en daarbuiten gedood worden voor voedsel, voor kleding, voor dierproeven of andere doeleinden, en de dieren die elk jaar gebruikt worden voor vermaak of andere redenen.
We vonden het belangrijk om een gezamenlijk moment te hebben met zoveel mensen die zich elk jaar weer inzetten om verschil te maken voor die individuen die leven en sterven in de dierindustrie. “We zien zoveel ergs, dag in, dag uit. En als er één moment is elk jaar waarop we elkaar kunnen zien, kunnen steunen en gezamenlijk herdenken, dan is het wel in december. Het einde van het jaar. Wanneer we terugkijken op de levens die dit jaar verloren zijn gegaan, de levens die we dit jaar hebben kunnen redden en wanneer we kunnen vooruitkijken op hoe we ook het komende jaar weer verschil kunnen maken voor de dieren in de dierindustrie.”, zo sprak Alex Romijn, voorzitter van Stichting Bite Back, de menigte in Utrecht toe.
Aansluitend volgden toespraken van Cynthia Pallandt, fractievoorzitter PvdD bij waterschap Brabantse Delta, en Rowena Vanroy, directeur van Animal Rights. Daarna werd om 19.00 uur aan de tocht begonnen. Via de Stationspassage, Vredenburg, de Janskerk, vervolgens onder de Dom door en via Mariaplaats en Vredenburg liep de groep in stilte - in een langzaam, gepast tempo - door de stad. De deelnemers droegen tijdens de tocht borden en spandoeken met boodschappen en beeltenissen van de individuele dieren in de dierindustrie en fakkels en lichtjes.
Na terugkomst werd nog wat nagepraat alvorens eenieder huiswaarts keerde. Het samenkomen en het lopen van de stille tocht heeft ons goedgedaan.
Link naar live videoverslag van tijdens de tocht.[/vc_column_text][/vc_column][vc_column width="1/6"][/vc_column][/vc_row]
[vc_row][vc_column width="1/6"][/vc_column][vc_column width="2/3"][vc_column_text]Dierenrechtenorganisatie Bite Back dient een klacht in bij de Reclame Code Commissie (RCC) vanwege onjuiste informatie op de website van het Dolfinarium. Op de website valt voor potentiële bezoekers te lezen dat het Dolfinarium genoeg ruimte aan de dieren biedt. Het ministerie van LNV oordeelde eerder dat de verblijven niet meer toereikend zijn en in 2029 verbeterd moeten zijn.
Woordvoerder Alex Romijn: “Het Dolfinarium is eerder dit jaar al op de vingers getikt vanwege de gebrekkige huisvesting van dieren, maar gaat wel door met doen alsof alles OK is voor de dieren. De huidige verblijven voldoen niet aan de eisen die het ministerie van LNV stelt. Overigens geven experts aan dat geen enkel verblijf in dolfinaria groot genoeg is. De website maakt zodoende reclame voor het Dolfinarium zonder potentiële klanten juist te informeren.“
Het blijft echter niet beperkt tot alleen de leefruimte. Op zijn website stelt het park dat de dolfijnen gelukkig zijn. Alex Romijn: “Dit valt natuurlijk lastig met zekerheid te zeggen. Experts zijn in ieder geval van mening dat een dolfinarium niet genoeg kan bieden om aan het welzijnseisen van de dieren te voldoen. Het Dolfinarium spreekt zichzelf overigens ook op zijn site tegen. Zo valt ook te lezen ‘Wat een dier ervaart in zee of in het Dolfinarium weten we niet.’. Kortom, hoe weet het Dolfinarium dan wél dat de dieren absoluut gelukkig zijn?”
Bite Back vraagt de RCC dan ook om de klacht gegrond te verklaren en het Dolfinarium erop te wijzen dat het onjuist informeren over de situatie van de dieren misleiding van de consument is.[/vc_column_text][/vc_column][vc_column width="1/6"][/vc_column][/vc_row]
[vc_row][vc_column width="1/6"][/vc_column][vc_column width="2/3"][vc_column_text]Het ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit heeft het bezwaar tegen de permanente ontheffing voor olifant Buba en zebra Smiley - ingediend door stichting Bite Back - afgewezen. Onterecht, aldus Stichting Bite Back, want een permanente ontheffing druist in tegen het belang van Buba. Eerder verkregen documenten uit een Wob-verzoek gaven aan dat het ministerie 180 graden draaide na de aangenomen moties van CDA en PVV in de Tweede Kamer. Bite Back zal in beroep gaan tegen de beslissing.
Woordvoerder Alex Romijn: “We zijn teleurgesteld in het besluit, maar het komt ook niet geheel onverwacht. Het ministerie geeft nu als argument tegen het bezwaar dat de resocialisatie van Buba (en Smiley) intensief zal zijn en veel tijd zal kosten. Dit was eerder geen bezwaar toen het ministerie vóór verplaatsing van de dieren naar een opvang was.“
Er verstrijkt nu nog meer tijd voor olifant Buba, terwijl ze al in Frankrijk had kunnen genieten van haar nieuwe omgeving. Inmiddels is in Elephant Haven, de beoogde opvang voor Buba, al een eerste bewoner aangekomen.
Naast het bezwaar omtrent Buba werd ook bezwaar gemaakt tegen de ontheffing voor zebra Smiley die - illegaal - bij het circus verbleef. Romijn: “Ook Smiley verdient een beter leven en dat kan bij een opvanglocatie in België. Smiley kan daar - als sociaal dier - met soortgenoten zijn in plaats van alleen bij het circus.“
Afgelopen week toonde een documentaire van Zembla al aan hoe rondom orka Morgan fouten zijn gemaakt door het ministerie van LNV. Romijn: “Het verhaal van Morgan zou een wijze les moeten zijn geweest, maar wederom maken ze fouten, waardoor het belang van een individu geschaad wordt. Dit keer waren de experts en ambtenaren van mening dat de olifant beter af was bij een opvang, maar is het vooral tegengehouden doordat minister Schouten tegen het belang van de olifant instemde om de aangenomen moties uit te voeren.“
Bite Back vindt dat de belangen van Buba en Smiley nu ernstig geschaad zijn. Niet de beste oplossing is gekozen, maar er is vooral gespeeld met het lot van deze dieren in de politieke arena. Bite Back zal daarom in beroep gaan.[/vc_column_text][vc_single_image image="60617" img_size="large" alignment="center"][/vc_column][vc_column width="1/6"][/vc_column][/vc_row]
[vc_row][vc_column width="1/6"][/vc_column][vc_column width="2/3"][vc_column_text]Op 2 oktober stonden we een middag in het centrum van Eindhoven met een stand van ons merk Delicious Dogs. Voorbijgangers konden proeven van ons uitgebreide assortiment hondenvlees. Biologisch, humaan geslacht, vrije uitloop en natuurlijk mét keurmerk. Met liefde gemaakt en dat proef je! Verbaasde gezichten, mensen die snel doorliepen, maar ook veel goede gesprekken. Er zijn veel - vooral jongere - mensen aan het denken gezet. En dat was de bedoeling; waarom zijn we verontwaardigd als het om hondenvlees gaat maar niet bij varkens, koeien of kippen?
Activist Peter Verhees: “Het mooiste en sterkste van deze actie vond ik persoonlijk toch wel de verontwaardigde blikken die mensen je gaven, wanneer ik vertelde dat de toastjes met paté en de stukjes worst gemaakt waren van hond. Dat was natuurlijk een hele mooie ingang om een gesprek over dierenrechten, ethiek en moraliteit aan te gaan, en ze hierin dus hun eigen hypocrisie laten ontdekken.”
Voor de volledigheid: het vlees was natuurlijk plantaardige smeer- en grillworst. Een geslaagde, effectieve actie die we zeker gaan herhalen, ook elders in het land. Meedoen? Meld je dan aan als activist. [/vc_column_text][vc_video link="https://youtu.be/UZczx1FkKdk"][vc_column_text]
[/vc_column_text][/vc_column][vc_column width="1/6"][/vc_column][/vc_row]
Sportvisserij Nederland heeft bij de gemeente Utrecht een vergunningsaanvraag ingediend voor het WK Streetfishing. Streetfishing is het hengelen in stedelijke grachten en kanalen op roofvissen zoals baarzen en snoeken. Sportvisserij Nederland wil dit evenement dat zeven dagen duurt met zo’n honderd deelnemers uit tien verschillende landen houden. De gemeente Utrecht heeft de vergunningsaanvraag in behandeling genomen.
Hengelen is dierenmishandeling. Het levert de gevangen vissen pijn en stress op. Ook na levend teruggezet te zijn is de ellende voor de vissen nog niet voorbij. Een groot aantal vissen sterft vanwege de verwondingen, infecties en stress alsnog. Bite Back heeft daarom een reactie naar de gemeente geschreven en roept de gemeente op om dit evenement niet toe te staan. Lees hier ons uitgebreide bezwaar en hier ons persbericht.
Help jij de vissen ook? Stuur dan een reactie naar de gemeente.
Doe dit zo snel mogelijk, zodat jouw bezwaar nog wordt meegenomen bij de beoordeling!
