As - Dertien actievoerders van dierenrechtenorganisatie Bite Back voerden op vrijdagavond 1 juli met actieborden en spandoeken actie tegen het levenslang opsluiten en uitbuiten van dieren in het circus van Moskou in de gemeente As. Het circus van Moskou gaat er prat op ‘het grootste circus met 60 dieren te zijn’. Onder andere tijgers, leeuwen, chimpansees, paarden, pony’s, buffels, lama’s en dromedarissen worden in alle weersomstandigheden, week in, week uit, rond gesleept in vrachtwagens en beestenwagens. Met uitzondering van enkele paarden die gisteren wel de ruimte kregen om de benen te strekken. De andere paarden stonden overigens wel in krappe boxen.
Drie Bite Back activisten mochten van de Engelse roofdierentrainer die het circus van Moskou inhuurt, een kijkje nemen bij de kooien van de 4 tijgers en 5 leeuwen. Ondanks onze duidelijke meningsverschillen over de huisvesting en het gebruik van dieren in circussen, vonden we zijn geste om te komen kijken – en foto’s te nemen - sympathiek.
Pamplona, Spanje – Bite Back activisten maken zich op voor een lange busreis naar Pamplona, Spanje, om zich bij de naar schatting 600 PETA-activisten (People for the Ethical Treatment of Animals, de grootste internationale dierenrechtenorganisatie) van over de hele wereld aan te sluiten. Op 5 juli, twee dagen voor de jaarlijkse stierenrennen in de stad, zullen ze met niets meer dan een rode sjaal en plastic hoorntjes door de straten van Pamplona lopen als onderdeel van de vierde jaarlijkse 'mensenrace'. De lopers willen toeristen laten weten dat er een win-winalternatief bestaat voor het op hol jagen van de angstige dieren die later op de dag worden gemarteld en afgeslacht in de arena.
Dierenrechtenactivisten van over de hele wereld hebben de burgemeester van Pamplona geschreven om haar te vragen de feestelijke, naakte mensenrace als nieuwe traditie te omarmen en het misbruik van de stieren te stoppen. De dieren staan doodsangsten uit tijdens de beproeving. Bovendien houden ze er vaak ernstige verwondingen aan over, doordat ze uitglijden en vallen wanneer ze door de straten worden gejaagd. De Spaanse tegenstand tegen stierengevechten wordt ook steeds groter.
De stierenrennen zijn voornamelijk een toeristische aangelegenheid, maar de meeste bezoekers hebben geen weet van de wreedheden die de stieren ondergaan voor, tijdens en na de race. De stieren worden gemarteld en bang gemaakt met elektrische schokken en scherpe stokken, zodat ze op hol slaan. Op hun vlucht lopen ze vervolgens kneuzingen, snijwonden en gebroken botten op. Tijdens de stierengevechten die op de race volgen, zijn de stieren vaak met opzet verzwakt met kalmeermiddelen en aframmelingen en krijgen ze vaseline in hun ogen gesmeerd zodat ze minder weerstand kunnen bieden tegen de aanvallen van hun beulen. Volgens The New York Times gaat maar liefst 90 procent van de toeristen die een stierengevecht heeft bijgewoond nooit meer terug nadat ze getuige zijn geweest van het lijden van de dieren.
“De zogenaamde traditie om dieren te folteren en af te slachten voor het plezier komt rechtstreeks uit de middeleeuwen”, zegt Benjamin Loison van de dierenrechtenorganisatie Bite Back. “De toeristen die massaal naar Pamplona afzakken, zijn op zoek naar sensatie en onze naakte mensenrace geeft hen dat, zonder dat er ook maar één stier kwaad wordt gedaan.”
Deze editie van de mensenrace kan rekenen op twee keer zoveel deelnemers als de race van vorig jaar, die internationale media-aandacht oogstte en lopers uit Canada, Amerika en bijna elk Europees land aantrok. Om beelden te zien van de mensenrace van vorig jaar, kun je een kijkje nemen op www.runningofthenudes.com .
Tussen de 200 en 300 internationale dierenrechtenactivisten uit Engeland, Nederland, Ierland, Duitsland, Italië en België demonstreerden vandaag bij het proefdierfokbedrijf RC Hartelust BV in Tilburg, Nederland. Ook Bite Back nam met ruim 20 activisten deel aan deze demonstratie.
Het particuliere initiatief voor deze actie komt van ‘Stop de Vivisectie Industrie’ (www.stopdevivisectieindustrie.org).
RC Hartelust BV is de enige importeur van apen in Europa vanuit de Chinese China National Scientific Export Coörporation. Hij levert onder andere dieren aan: Bayer, het Deutsche Primaten Zentrum ( DPZ) en Statens Mediska Institut (SMI) in Zweden. Bij het Biomedical Primate Research Center (BPRC) in Nederland laat hij zijn apen testen op onder andere Ebola, HIV en Hepatitis. Naast de directe connectie tussen RC Hartelust BV en BPRC worden ook de onderlinge banden tussen de verschillende grote farmaceutische bedrijven en instellingen zoals Covance (Duitsland), Huntingdon Life Sciences (Engeland), TNO en BPRC (Nederland), steeds duidelijker. In deze proefdiercentra worden gruwelijke proeven op dieren gedaan. Veel van de opdrachtgevers zijn chemische fabrikanten, multinationals en de farmaceutische industrie. Via de volgende linken kun je undercoveropnames (van undercoverjournalisten en dierenactivisten) van Covance en HLS bekijken. Ook bij het BPRC brachten BPRC- werknemers en dierenartsen de gruwelijke omgang en mishandeling van apen in de media. Dit veroorzaakte een golf van protest in Nederland (Lees meer hierover op: www.bprcmoetdicht.org ). Zo werden tegenspartelende apen met kokende stoom uit hun hokken gespoten en werd duidelijk dat er nog steeds commerciële wildvangst plaats vindt van apen voor de diverse proefdiercentra. En dit in een tijd waarin steeds meer artsen, wetenschappers en ex-proefdiernemers zich uitspreken tegen proeven met dieren en lobbyen voor en werken aan humaan en alternatief onderzoek.
Met spandoeken, dierenpakken, geluidswagen en drummers trokken de activisten door de Tilburgse straten. De tocht van enkele kilometers eindigde in een woonwijk waar zich aan de Kapelmeesterlaan 112b het proefdierfokbedrijf Hartelust bevindt. ‘Hartelust, Harteloos’, ‘Dieren hebben Rechten’ en ‘Stop Vivisectie’ riepen de activisten. Het bedrijf Hartelust wast zijn handen in onschuld, omdat ze naar eigen zeggen ‘zelf geen proeven doen en ze alleen maar met de dieren fokken’. Maar Hartelust speelt volgens de dierenrechtenactivisten juist een grote rol in de internationale dierproefindustrie: zij leveren de honden, katten, fretten en apen, waar vervolgens afschuwelijke en pijnlijke proeven op gebeuren. De meeste proefdieren vinden de dood tijdens of na de proef. Het bedrijf Hartelust was afgezet met rasters, particuliere bewaking en de bereden politie. Het zicht op de gebouwen waar de arme honden, katten, fretten en apen gevangen worden gehouden, werd sommige activisten te veel: zij probeerden tevergeefs voorbij de afrastering te komen. Politie te paard chargeerde heel even met getrokken wapenstok, maar alleen als dreiging om de actievoerders op afstand te houden. Zoals zo vaak het geval is, reageerde de politie kalm en behouden, dit in tegenstelling tot de particuliere beveiliging (in dit geval van Hartelust).
Het is niet eenvoudig om dit soort proefdierfokbedrijven in de openbaarheid te krijgen. Er hangt een waas van geheimzinnigheid omheen. Een legaal en erkend bedrijf, maar met een mistige missie: het fokken van weerloze dieren voor de vivisectie-industrie. De internationale dierenrechtenbeweging zal voor alle dieren die wegkwijnen in laboratoriumkooien en sterven in pijnlijke en onnodige proeven blijven strijden tot de laatste laboratoriumkooi leeg is. En die dag zou wel eens dichter bij kunnen zijn dan we durven te hopen: binnen de medische en wetenschappelijke wereld zijn de resultaten van dierproeven en de overzetbaarheid van resultaten van dierproeven op mensen immers steeds meer aan kritiek onderhevig.
Een tijdje terug kreeg Bite Back te horen dat Heidi Bosmans en Paul van Lierop snel een goede thuis zochten voor 25 verwaarloosde husky’s. De honden zaten al geruime tijd zwaar verwaarloosd (ergens achteraf) bij een particulier.
Gedurende anderhalf jaar zorgden Heidi en Paul voor eten, drinken, beschutting, vaccinatie en castratie van de dieren. Ze klopten al verscheidene keren tevergeefs voor hulp aan bij diverse instellingen en instanties. Bite Back ondernam direct actie, plaatste een oproep op het internet & bemiddelde bij het vinden van geschikte opvanggezinnen.
Met de hulp van Alex Romijn (van www.denatuur.nl), stichting La Gula Lupis en Husky in Nood Nederland konden in eerste instantie 6 honden geplaatst worden op verschillende opvangadressen in Nederland. Later kwamen we in contact met de Duitse organisatie Nothilfe für Polarhunde. Zij zijn gespecialiseerd in de opvang van husky’s. Op zondag 26 oktober jl. kwamen zij met bussen, transportkooien, dierenarts en gespecialiseerde vrijwilligers naar Belgisch-Limburg om daar de overgebleven 18 husky’s op te halen. De Duitse tv-zender WDR maakte opnames voor het zondagmiddagprogramma ‘Tiere suchen eine zuhause’. Nothilfe für Polarhunde beschikt over een terrein van 25 ha in het Zwarte Woud. Daar kunnen de husky’s op adem komen, zich naar hartelust uitleven en krijgen alle verzorging, aandacht en liefde die ze nodig hebben. Nu zullen geschikte opvangadressen worden gezocht.
Bite Back ondersteunt ook de oproep van Heidi Bosmans voor de start van een dierenpolitie in Noord-Limburg. Dit in navolging van de dierenpolitie in Sint-Truiden. Een gespecialiseerde dierenpolitie kan immers doeltreffend handelen en ingrijpen bij meldingen van dierenverwaarlozing en mishandeling.
Bite Back wenst Heidi en Paul te bedanken voor hun belangenloze hulp aan deze dieren. Zij keken niet weg van het lijden van deze honden en hebben (met succes) alles in het werk gezet om het leven van de honden drastisch te verbeteren en hen een zonnige toekomst gegeven. Weerom een voorbeeld hoe je ook als particulier een wezenlijk verschil kan betekenen voor de dieren!
