Maastricht – Enkele activisten van Bite Back hebben samen met actiegroep CircusLeed op zondag 17 december twee protestacties gehouden bij het MECC Wintercircus. Beide dierenrechtenorganisaties bundelden hun krachten om de mensen te informeren over het dierenleed dat achter circussen met dieren schuil gaat.
Actiegroep CircusLeed vindt het onrespectvol hoe circussen dieren gebruiken en huisvesten. Woordvoerder Alex Romijn: “Dieren in het circus leven vooral in kleine hokken, stallen of op een klein stukje afgezet terrein. Dit is niet genoeg voor de dieren. Circussen gaan er vanuit dat dieren genoeg hebben aan een hapje, drankje en een dak boven het hoofd. Dat is natuurlijk niet zo. Dieren hebben allen soorteigen gedrag en behoeften en als ze dat niet kunnen uiten of krijgen in hun leefomgeving, dan zal een dier veel stress en verveling ervaren. Dit uit zich bij circusdieren in stereotype gedrag, wat bijvoorbeeld te herkennen valt aan constant herhalende bewegingen door de dieren.”
Het stereotype gedrag bij circusdieren is dikwijls terug te vinden bij de circussen die in Nederland toeren. Woordvoerder Alex Romijn: “Op onze website www.circusleed.nl is veel beeldmateriaal te zien. Ook beelden van ernstig stereotype gedrag is te zien. Zo hebben we beelden van olifanten van circus Herman Renz en Renz-Berlin, waarop te zien is hoe deze dieren constant herhalende bewegingen maken. Niet alleen bij wilde dieren is dit gedrag te zien, maar ook bij bijvoorbeeld paarden. ”
Om circusdieren te trainen wordt er dikwijls gebruik gemaakt van dwangmiddelen. Gebruik van fysiek geweld om dieren zover te krijgen de commando’s op te volgen is niet onbekend in de circuswereld. Dieren worden bang gemaakt met verbaal geweld, stokken, zwepen of haken. Dieren zullen niet zo snel tegenstribbelen, omdat ze bang zijn om straf te krijgen. Bij circussen zie je ook dat ze hulpmiddelen gebruiken om dieren te beheersen. Bij circus Herman Renz gebruiken ze bijvoorbeeld olifanthaken. Deze haken zetten ze in de huid van olifanten, zodat ze de dieren met een pijnprikkel kunnen sturen. Circus Herman Renz ontkent het gebruik en liegt erover op TV. Zo zei clown Milko recent in een interview dat olifanthaken iets van vroeger was. Toch heeft actiegroep CircusLeed bewijzen dat ze olifanthaken gebruiken.
Bij het MECC Wintercircus gebruikt men diverse dieren, zoals leeuwen, tijgers en paarden. Actiegroep CircusLeed en Bite Back gaven de bezoekers tijdens de 2 zondagvoorstellingen informatie over dieren in het circus en probeerden mensen kritisch na te laten denken over het gebruik van dieren
in het circus.
Heel wat mensen stemden uiteindelijk toch in met wat er op het protestbord van een in een leeuwenpak gehulde activist stond, namelijk dat dieren in circussen gelijk staat aan moderne slavernij. 'Eigenlijk hebben jullie gelijk', klonk het meerdere malen. In landen zoals Denemarken, Finland, Israël, ... is het gebruik van (wilde) dieren in circussen reeds verboden om dierenwelzijnsredenen, nu nog Nederland en België.
Rijswijk- Op vrijdag 1 september 2006 heeft de Nederlandse Vereniging voor Veganisme (NVV) met zo’n 70 dierenactivisten, waaronder actrice Wieteke van Dort, gemediteerd voor het omstreden proefdierencentrum BPRC in Rijswijk. Een unieke actie, want nog nooit kwamen zo veel dierenactivisten bijeen om samen te mediteren tegen dierproeven. De Rijswijkse politie en de ME waren ruim aanwezig. Bite Back nam met een Belgische delegatie van 9 activisten deel aan deze actie. Tijdens de stilte van de meditatie-actie weerklonken herhaaldelijk kreten van de proefapen vanuit de gebouwen van het BPRC.
1 september is het International Primate Day. Naast Wieteke van Dort steunen ook de volgende celebrities International Primate Day: Twiggy, Carol Royle, Jenny Seagrove, Stella McCartney, Uri Geller, David Nielson (Coronation Street), Lynsey de Paul, Hayley Mills and Chrissie Hynde.
Actrice Wieteke van Dort: ‘Dieren zijn medeschepselen op onze aarde. Er komt een dag dat we ons schamen, als we ons realiseren dat we hen gebruikt en misbruikt hebben. Laten we de dieren als naasten liefhebben.’
De meditatie-actie heeft tot doel om aandacht te vragen voor de ongeveer 1250 apen en andere dieren, waarmee wrede experimenten in het BPRC worden gedaan. Het grootste deel van het dierenbestand in het BPRC bestaat uit resusapen. De Nederlandse Vereniging voor Veganisme is om ethische en wetenschappelijke redenen gekant tegen alle dierproeven. Steeds meer wetenschappers (Dr.Gill Langley, auteur van ‘next of kin’ steunt dan ook op persoonlijke titel onze actie) en artsen erkennen dat proeven op dieren niet (meer) als betrouwbaar rolmodel kan dienen voor onderzoek naar menselijke ziekten. Het is een feit dat dierproeven onnoemelijk veel pijn en lijden met zich meebrengen voor de dieren, en daarom eist de Nederlandse Vereniging voor Veganisme de sluiting van het BPRC en een goede opvang voor de proefdieren.
Een greep uit de berichtgeving:
RTV West (tv-reportage over de actie)
Op dinsdagavond 29 augustus hebben 22 activisten van de dierenorganisaties CircusLeed, Bite Back en Dierenbelangen Limburg van 18.30 tot 20.00 uur een ludiek, maar duidelijk protest laten horen voor de ingang van circus Herman Renz, dat momenteel in Maastricht staat. De dierenorganisaties brachten een eigen ‘dompteur’ mee die activisten, verkleed als leeuw en olifant, met zweep en olifantenhaak bewerkte. De rest van de activisten stelden zich met spandoeken en protestborden bij het circus op. Ook werden er folders uitgedeeld. De dierenorganisaties zijn van mening dat er veel dierenleed in het circus is, en pleiten daarom voor een diervrij circus. De dieren krijgen onder andere te maken met veel stress, lange reizen en gedwongen optredens.
Het leven van een circusdier is geen pretje. De dieren moeten lang reizen, worden gedwongen tot het doen van kunstjes die tegen hun instinct in gaan, en hebben een gebrek aan bewegingsvrijheid en afleiding. Door deze facetten van het circusbestaan gaan dieren er vaak geestelijk aan onderdoor. Als gevolg hiervan vertonen ze vaak stereotype of apathisch gedrag. Het stereotype gedrag is te herkennen door gerichte observaties bij circusdieren, die constant herhalende bewegingen maken, zoals bij circus Herman Renz te zien is. De olifanten uiten dit vaak door onder andere het herhalend knikken van hun hoofd of het zwaaien met hun lichaam.
De dieren bij circus Herman Renz hebben dan ook geen prettig bestaan. Ook bij Herman Renz leven de dieren in beperkte leefruimtes, en soms zitten dieren voor lange tijd met touw vastgebonden, waardoor ze hun hoofd niet gemakkelijk kunnen bewegen. Ook is er amper tot geen verrijking van hun leefomgeving, waardoor de dieren zich snel zullen vervelen.
Dieren in het circus staan niet vrijwillig in de piste. Dieren worden gedwongen kunstjes te doen die tegen hun natuurlijk gedrag in gaan. Vaak worden ze met dwangmiddelen geleerd te gehoorzamen. Dieren kunnen bijvoorbeeld getraind worden via een methode van belonen, waarbij dieren pas eten en drinken krijgen wanneer ze een kunstje goed uitvoeren. Ook is het gebruik van fysiek geweld niet onbekend in de circuswereld. Zo hebben diverse dierenorganisaties undercoverbeelden gemaakt van trainingen van circusdieren, waarbij duidelijk te zien is dat dieren geslagen worden, zodat ze gehoorzamen. In die videobeelden is onder andere te zien hoe trainers van olifanten gebruik maken van olifantenhaken om olifanten te commanderen. Een olifantenhaak is een stok met een puntige haak, die ze op gevoelige plekken in de olifantenhuid slaan, zodat het dier door een pijnprikkel gestuurd wordt.
Ook circus Herman Renz gebruikt zo’n wrede olifantenhaak. Echter, dit ontkennen ze doodgewoon op tv. Clown Milko, medewerker van Herman Renz, zei in een recent televisie-interview dat ‘olifantenhaken iets van vroeger was’. Actiegroep Circusleed toonde daarop het tegendeel: namelijk video-opnames en foto’s (opgenomen in 2006 bij circus Herman Renz), waarop duidelijk te zien is dat circus Renz wel degelijk olifantenhaken gebruikt!
Dierenorganisaties CircusLeed, Bite Back en Dierenbelangen Limburg roepen het publiek op om zich te informeren over het dierenleed van circusdieren, en te kiezen voor een diervrij circus.
Meer informatie en een verslag van de actie: www.circusleed.nl
As - Dertien actievoerders van dierenrechtenorganisatie Bite Back voerden op vrijdagavond 1 juli met actieborden en spandoeken actie tegen het levenslang opsluiten en uitbuiten van dieren in het circus van Moskou in de gemeente As. Het circus van Moskou gaat er prat op ‘het grootste circus met 60 dieren te zijn’. Onder andere tijgers, leeuwen, chimpansees, paarden, pony’s, buffels, lama’s en dromedarissen worden in alle weersomstandigheden, week in, week uit, rond gesleept in vrachtwagens en beestenwagens. Met uitzondering van enkele paarden die gisteren wel de ruimte kregen om de benen te strekken. De andere paarden stonden overigens wel in krappe boxen.
Drie Bite Back activisten mochten van de Engelse roofdierentrainer die het circus van Moskou inhuurt, een kijkje nemen bij de kooien van de 4 tijgers en 5 leeuwen. Ondanks onze duidelijke meningsverschillen over de huisvesting en het gebruik van dieren in circussen, vonden we zijn geste om te komen kijken – en foto’s te nemen - sympathiek.
Pamplona, Spanje – Bite Back activisten maken zich op voor een lange busreis naar Pamplona, Spanje, om zich bij de naar schatting 600 PETA-activisten (People for the Ethical Treatment of Animals, de grootste internationale dierenrechtenorganisatie) van over de hele wereld aan te sluiten. Op 5 juli, twee dagen voor de jaarlijkse stierenrennen in de stad, zullen ze met niets meer dan een rode sjaal en plastic hoorntjes door de straten van Pamplona lopen als onderdeel van de vierde jaarlijkse 'mensenrace'. De lopers willen toeristen laten weten dat er een win-winalternatief bestaat voor het op hol jagen van de angstige dieren die later op de dag worden gemarteld en afgeslacht in de arena.
Dierenrechtenactivisten van over de hele wereld hebben de burgemeester van Pamplona geschreven om haar te vragen de feestelijke, naakte mensenrace als nieuwe traditie te omarmen en het misbruik van de stieren te stoppen. De dieren staan doodsangsten uit tijdens de beproeving. Bovendien houden ze er vaak ernstige verwondingen aan over, doordat ze uitglijden en vallen wanneer ze door de straten worden gejaagd. De Spaanse tegenstand tegen stierengevechten wordt ook steeds groter.
De stierenrennen zijn voornamelijk een toeristische aangelegenheid, maar de meeste bezoekers hebben geen weet van de wreedheden die de stieren ondergaan voor, tijdens en na de race. De stieren worden gemarteld en bang gemaakt met elektrische schokken en scherpe stokken, zodat ze op hol slaan. Op hun vlucht lopen ze vervolgens kneuzingen, snijwonden en gebroken botten op. Tijdens de stierengevechten die op de race volgen, zijn de stieren vaak met opzet verzwakt met kalmeermiddelen en aframmelingen en krijgen ze vaseline in hun ogen gesmeerd zodat ze minder weerstand kunnen bieden tegen de aanvallen van hun beulen. Volgens The New York Times gaat maar liefst 90 procent van de toeristen die een stierengevecht heeft bijgewoond nooit meer terug nadat ze getuige zijn geweest van het lijden van de dieren.
“De zogenaamde traditie om dieren te folteren en af te slachten voor het plezier komt rechtstreeks uit de middeleeuwen”, zegt Benjamin Loison van de dierenrechtenorganisatie Bite Back. “De toeristen die massaal naar Pamplona afzakken, zijn op zoek naar sensatie en onze naakte mensenrace geeft hen dat, zonder dat er ook maar één stier kwaad wordt gedaan.”
Deze editie van de mensenrace kan rekenen op twee keer zoveel deelnemers als de race van vorig jaar, die internationale media-aandacht oogstte en lopers uit Canada, Amerika en bijna elk Europees land aantrok. Om beelden te zien van de mensenrace van vorig jaar, kun je een kijkje nemen op www.runningofthenudes.com .
Tussen de 200 en 300 internationale dierenrechtenactivisten uit Engeland, Nederland, Ierland, Duitsland, Italië en België demonstreerden vandaag bij het proefdierfokbedrijf RC Hartelust BV in Tilburg, Nederland. Ook Bite Back nam met ruim 20 activisten deel aan deze demonstratie.
Het particuliere initiatief voor deze actie komt van ‘Stop de Vivisectie Industrie’ (www.stopdevivisectieindustrie.org).
RC Hartelust BV is de enige importeur van apen in Europa vanuit de Chinese China National Scientific Export Coörporation. Hij levert onder andere dieren aan: Bayer, het Deutsche Primaten Zentrum ( DPZ) en Statens Mediska Institut (SMI) in Zweden. Bij het Biomedical Primate Research Center (BPRC) in Nederland laat hij zijn apen testen op onder andere Ebola, HIV en Hepatitis. Naast de directe connectie tussen RC Hartelust BV en BPRC worden ook de onderlinge banden tussen de verschillende grote farmaceutische bedrijven en instellingen zoals Covance (Duitsland), Huntingdon Life Sciences (Engeland), TNO en BPRC (Nederland), steeds duidelijker. In deze proefdiercentra worden gruwelijke proeven op dieren gedaan. Veel van de opdrachtgevers zijn chemische fabrikanten, multinationals en de farmaceutische industrie. Via de volgende linken kun je undercoveropnames (van undercoverjournalisten en dierenactivisten) van Covance en HLS bekijken. Ook bij het BPRC brachten BPRC- werknemers en dierenartsen de gruwelijke omgang en mishandeling van apen in de media. Dit veroorzaakte een golf van protest in Nederland (Lees meer hierover op: www.bprcmoetdicht.org ). Zo werden tegenspartelende apen met kokende stoom uit hun hokken gespoten en werd duidelijk dat er nog steeds commerciële wildvangst plaats vindt van apen voor de diverse proefdiercentra. En dit in een tijd waarin steeds meer artsen, wetenschappers en ex-proefdiernemers zich uitspreken tegen proeven met dieren en lobbyen voor en werken aan humaan en alternatief onderzoek.
Met spandoeken, dierenpakken, geluidswagen en drummers trokken de activisten door de Tilburgse straten. De tocht van enkele kilometers eindigde in een woonwijk waar zich aan de Kapelmeesterlaan 112b het proefdierfokbedrijf Hartelust bevindt. ‘Hartelust, Harteloos’, ‘Dieren hebben Rechten’ en ‘Stop Vivisectie’ riepen de activisten. Het bedrijf Hartelust wast zijn handen in onschuld, omdat ze naar eigen zeggen ‘zelf geen proeven doen en ze alleen maar met de dieren fokken’. Maar Hartelust speelt volgens de dierenrechtenactivisten juist een grote rol in de internationale dierproefindustrie: zij leveren de honden, katten, fretten en apen, waar vervolgens afschuwelijke en pijnlijke proeven op gebeuren. De meeste proefdieren vinden de dood tijdens of na de proef. Het bedrijf Hartelust was afgezet met rasters, particuliere bewaking en de bereden politie. Het zicht op de gebouwen waar de arme honden, katten, fretten en apen gevangen worden gehouden, werd sommige activisten te veel: zij probeerden tevergeefs voorbij de afrastering te komen. Politie te paard chargeerde heel even met getrokken wapenstok, maar alleen als dreiging om de actievoerders op afstand te houden. Zoals zo vaak het geval is, reageerde de politie kalm en behouden, dit in tegenstelling tot de particuliere beveiliging (in dit geval van Hartelust).
Het is niet eenvoudig om dit soort proefdierfokbedrijven in de openbaarheid te krijgen. Er hangt een waas van geheimzinnigheid omheen. Een legaal en erkend bedrijf, maar met een mistige missie: het fokken van weerloze dieren voor de vivisectie-industrie. De internationale dierenrechtenbeweging zal voor alle dieren die wegkwijnen in laboratoriumkooien en sterven in pijnlijke en onnodige proeven blijven strijden tot de laatste laboratoriumkooi leeg is. En die dag zou wel eens dichter bij kunnen zijn dan we durven te hopen: binnen de medische en wetenschappelijke wereld zijn de resultaten van dierproeven en de overzetbaarheid van resultaten van dierproeven op mensen immers steeds meer aan kritiek onderhevig.
