In Nederland worden elk jaar 40-45 miljoen haantjes vergast. Dat zijn er elke dag gemiddeld 115.000.
Deze haantjes worden systematisch op de eerste dag van hun leven gedood, simpelweg omdat ze geen eieren kunnen leggen, noch geschikt zijn voor de productie van vlees. De zogenaamde ‘vleeskippen’ worden immers geselecteerd op spiergroei, de leghennen op de grootste eierproductie. Dit gebeurt ook bij de productie van biologische eieren. Ook die leghennen gaan vroegtijdig naar het slachthuis. Het kiezen voor biologische eieren is dus geen diervriendelijke optie.
Bij de hennetjes die uit de eieren komen knipt men de snavels af zonder verdoving. Dit zorgt voor chronische pijn. Vervolgens leven zij als legkippen meestal in donkere schuren zonder daglicht en frisse lucht. De leghennen worden na een legperiode van ongeveer 14,5 maanden afgevoerd naar het slachthuis en verwerkt in goedkope vleesproducten en kattenvoer. Dat terwijl kippen ongeveer 10 jaar oud kunnen worden.
Kippen behoren tot de meest mishandelde dieren op de planeet, terwijl ze, net als huisdieren, individuen zijn met een eigen karakter. Moederkippen communiceren al met hun kuikentjes wanneer ze nog in het ei zitten, en zo herkennen en verstaan de kuikentjes hun moeders al bij de geboorte. Kippen zijn erg sociaal en vormen sterke vriendschapsbanden. Kuikens leren door observatie en kippen dragen kennis over aan hun kinderen. Dit alles zullen kippen en kuikens die gebruikt worden in de eier- en vleesproductie echter nooit meemaken.
